Αρχαία πόλη της Καρίας, στην όχθη του Μαρσύα, παραπόταμου του Μαιάνδρου. Η πόλη χτίστηκε από τον Καρ Ήταν πόλη πλούσια και ονομαστή για τις μεγάλες ποσότητες μαύρου μαρμάρου που εξορύσσονταν στα λατομεία της.
Αρχαίο ελληνικό θέατρο, Αλάβανδα
Οι κάτοικοι της πήραν μέρος στην εκστρατεία του Ξέρξη εναντίον της Ελλάδας. Αργότερα, τα Α. μετονομάστηκαν σε Αντιόχεια, από το όνομα του Αντίοχου, του γιου του Σέλευκου. Στη βυζαντινή εποχή, τα Α. ήταν έδρα επισκόπου. Από την αρχαία πόλη σώζονται ερείπια. Βρέθηκαν επίσης νομίσματα του 3ου και του 2ου αι. π.Χ.
History
Ο Καρ ίδρυσε την πόλη Αλάβανδα στην Καρία. Ο άνθρωπος που έδωσε το όνομά του στους Κάρες, των οποίων υπήρξε ο πρώτος βασιλιάς, και στην Καρία, χώρα στη Μικρά Ασία. Ο Καρ ήταν γιος του ίδιου του θεού Δία και της Κρήτης, ενώ αδελφοί του ήταν ο Λυδός και ο Μυσός.
Σύμφωνα με το μύθο, η πόλη ιδρύθηκε από τον Καρ και πήρε το όνομα απο τον Αλάβανδο, γιο του Κάρα και της Καλλιρρόης, κόρης του Μαίανδρου.
Σε μια περίπτωση, ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι η πόλη βρίσκεται στη Φρυγία, αντί στην Καρία, αλλά στην πραγματικότητα επρόκειτο για την ίδια πόλη. Ο Αμύντας Β ', είχε πάρει την η κυριαρχία της πόλης από τον βασιλιά Ξέρξη Ι (486-465 π.Χ.).
Σύμφωνα με το μύθο, η πόλη ιδρύθηκε από τον Καρ και πήρε το όνομα απο τον Αλάβανδο, γιο του Κάρα και της Καλλιρρόης, κόρης του Μαίανδρου.
Σε μια περίπτωση, ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι η πόλη βρίσκεται στη Φρυγία, αντί στην Καρία, αλλά στην πραγματικότητα επρόκειτο για την ίδια πόλη. Ο Αμύντας Β ', είχε πάρει την η κυριαρχία της πόλης από τον βασιλιά Ξέρξη Ι (486-465 π.Χ.).
Αργότερα γίνεται αναφορά για την πόλη στα τέλη του τρίτου αιώνα, όταν ένας ταξιδιώτης με προορισμό τους Δελφούς εξήρε την κυβέρνηση και τη σταθερότητα της. Λίγο αργότερα η πόλη και η επικράτεια κηρύχθηκαν ελεύθερα. Οι Σελευκίδες βασιλιάδες θα μπορούσαν κανονικά να απολάμβαναν μια μεγάλη αίσθηση ασφάλειας από την τιμή αυτή. Την επόμενη χρονιά όμως ο βασιλιάς Φίλιππος της Μακεδονίας κατέλυσε την πόλη κατά την κατάκτηση της Καρίας, αγνοώντας τη δελφική προφητεία το 201 π.Χ.,
Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Σελευκιδών, το όνομα της πόλης άλλαξε σε Αντιόχεια. 'Αλλαξε ξανά σε Αλάβανδα με την καταστροφή της Σελευκιδικής εξουσίας το 190 π.Χ., όταν η Λυκία και η Καρία νότια του Μενάνδρου δόθηκαν στη Ρόδο.
Η Αλάβανδα λειτούργησε ως ελεύθερη πόλη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και είναι γνωστό ότι πήρε μέρος με τη Μυλασα εναντίον της Ρόδου το 167. Και κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου, η Αλάβανδα συνέχισε να είναι ελεύθερη διατηρώντας καλές σχέσεις με την ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η πόλη είχε απαλαχθεί από τη φορολογία με το καθεστώς «convectus», μια ειδική τάξη από τον επαρχιακό κυβερνήτη. Η πόλη αργότερα έγινε επισκοπική.
Ο πρώιμος εποικισμός ήταν υπό τον έλεγχο των Σελευκιδών, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα έναν κυρίως ελληνικό πληθυσμό.
Οι Ρωμαίοι κατείχαν την πόλη λίγο αργότερα.
Κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Σελευκιδών, το όνομα της πόλης άλλαξε σε Αντιόχεια. 'Αλλαξε ξανά σε Αλάβανδα με την καταστροφή της Σελευκιδικής εξουσίας το 190 π.Χ., όταν η Λυκία και η Καρία νότια του Μενάνδρου δόθηκαν στη Ρόδο.
Η Αλάβανδα λειτούργησε ως ελεύθερη πόλη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και είναι γνωστό ότι πήρε μέρος με τη Μυλασα εναντίον της Ρόδου το 167. Και κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής περιόδου, η Αλάβανδα συνέχισε να είναι ελεύθερη διατηρώντας καλές σχέσεις με την ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η πόλη είχε απαλαχθεί από τη φορολογία με το καθεστώς «convectus», μια ειδική τάξη από τον επαρχιακό κυβερνήτη. Η πόλη αργότερα έγινε επισκοπική.
Ο πρώιμος εποικισμός ήταν υπό τον έλεγχο των Σελευκιδών, ο οποίος είχε ως αποτέλεσμα έναν κυρίως ελληνικό πληθυσμό.
Οι Ρωμαίοι κατείχαν την πόλη λίγο αργότερα.
The Greek bouleuterion in the ruins of the city of Alabanda, in Turkey.
Σύμφωνα με τον Κικέρωνα στην Ελλάδα λάτρευαν μια σειρά από θεοποιημένους ανθρώπους, στην Αλάβανδα υπήρχε ο Αλάβανδος
Το 40 π.Χ., ο επαναστάτης Quintus Labienus, επικεφαλής ενός πάρθιου στρατού, πήρε την πόλη. Αφού η φρουρά του Labienus σφαγιάστηκε από τους κατοίκους της πόλης, ο πάρθιος στρατός κατέστρεψε την πόλη. Ο Στράβων αναφέρει τη φήμη της για την υψηλή διαβίωση στην πόλη αλλά και την παρακμή της. Η πόλη έκοβε τα δικά της νομίσματα μέχρι τα μέσα του τρίτου αιώνα. Κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η πόλη δημιούργησε μια επισκοπή.
Διάσημοι κάτοικοι περιλάμβαναν τους ρήτορες Μενεκλή και Ιεροκλή, οι οποίοι ήταν αδελφοί.
Σήμερα σωζονται τα ερείπια της πόλης μέσα στα οποία είναι και το αρχαίο θέτρο της, αλλά οι ανασκαφές έφεραν πολύ λίγες επιγραφές.
Σήμερα σωζονται τα ερείπια της πόλης μέσα στα οποία είναι και το αρχαίο θέτρο της, αλλά οι ανασκαφές έφεραν πολύ λίγες επιγραφές.
Τα ονόματα ορισμένων επισκόπων της πόλης είναι γνωστά λόγω της συμμετοχής τους σε εκκλησιαστικά συμβούλια. Έτσι ο Θεοδότης ήταν στο συμβούλιο της Χαλκηδόνος το 451, ο Κωνσταντίνος στο Συμβούλιο εν Τρούλω το 692, ένας άλλος Κωνσταντίνος στο Δεύτερο Συμβούλιο της Νίκαιας το 787 και ο Ιωάννης στο Φωτιανό Συμβούλιο της Κωνσταντινούπολης (879). Τα ονόματα των δύο μη-ορθόδοξων επισκόπων του τάγματος είναι επίσης γνωστά: ο Ζούξης, ο οποίος καταδικάστηκε γιαΜονοφυσιτισμό το 518, και ο Ιουλιανός, ο οποίος ήταν επίσκοπος περίπου από το 558 έως περίπου το 568 και ήταν Ιακωβίτης. Η Αλάβανδα ανοίκει σήμερα στην Καθολική Εκκλησία.
Μνημεία
Τα τοίχει
Ναοί
Ναός του Δία του 3ου αιώνα π.Χ
Ναός του Απόλλονα
Το Θέατρο
Τα μπάνια
Η αγορά
Το αρχαίο ελληνικό βουλευτήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου