Αρχαιοελληνική αγγειογραφία
Γαμικός λέβης | Λουτροφόρος | Επίνητρον | Αλάβαστρο | Αρύβαλλος | Λήκυθος | Πυξίδα
Αγγεία για κηδείες και τελετές
Τελετουργικό αγγείο της αρχαιότητας. Έφερε στοιχεία αμφορέα ή υδρίας, αν και ξεχώριζε για τις λεπτές αναλογίες του σώματος και τον επιμήκη λαιμό του. Το χρησιμοποιούσαν είτε για το γαμήλιο λουτρό είτε ως επιτύμβιο σήμα σε τάφους ανύπαντρων, με τις επιτύμβιες λ. να κατασκευάζονται και από μάρμαρο.
Στο σώμα τους έφεραν παραστάσεις από την τελετή του γάμου ή του λουτρού που γινόταν την παραμονή του γάμου και ονομαζόταν λουτροφορία. Ένας νέος ή μία νέα από τους συγγενείς των μελλόνυμφων πήγαινε και έπαιρνε νερό με μία λ. από την πηγή ή τον ποταμό της πόλης και το έφερνε για λουτρό. Ύστερα από αυτή την τελετή, η λ. προσφερόταν ως δώρο στη νύφη.
Η λουτροφόρος είναι ένα αγγείο σχήματος ωοειδούς με υψηλό λαιμό σε σχήμα χοάνης και δύο λαβές που ξεκινούν από το ανώτερο σημείο του σώματος του αγγείου και καταλήγουν στα χείλη, καλύπτοντας όλο το λαιμό. Υπάρχει και ο τύπος της λουτροφόρου-υδρίας με τρεις λαβές. Χρησίμευε για τη μεταφορά ή την αποθήκευση νερού.
Από τις εικονογραφήσεις σε αγγεία μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το χρησιμοποιούσαν σε επικήδειες και αργότερα σε γαμήλιες τελετές. Στην Αττική τη χρησιμοποιούσαν για τη μεταφορά νερού από την κρήνη Καλλιρρόη για το γαμήλιο λουτρό.
Το σχήμα του αγγείου παραπέμπει στους αμφορείς της ύστερης γεωμετρικής περιόδου και καθώς εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου παρατηρείται μια στένωση του λαιμού.
Ο όρος λουτροφόρος είναι σύγχρονος.
Στον 5ο αιώνα συναντάμε και μαρμάρινες λουτροφόρους στα αθηναϊκά κοιμητήρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου