Αρχαιοελληνική αγγειογραφία
Γαμικός λέβης | Λουτροφόρος | Επίνητρον | Αλάβαστρο | Αρύβαλλος | Λήκυθος | Πυξίδα
Η πυξίδα συνήθως αποθήκευαν καλλυντικά ή αντικείμενα καλλωπισμού. Η ονομασία πυξίδα είναι ρωμαϊκή ενώ το . Ως σχήμα είναι γνωστό και από τα γεωμετρικά χρόνια.
H Πυξίδα είναι είδος της κεραμικής, της αγγειοπλαστικής και ξυλογλυπτικής τέχνης αρχικά, συνήθως στρογγυλό με ξεχωριστό καπάκι που χρησιμοποιούνταν περισσότερο από τις γυναίκες για να φυλάσσουν τα κοσμήματα και τα καλλυντικά τους. Σε μεταγενέστερες περιόδους κατασκευάζονται και από μέταλλο, φίλντισι ή άλλα υλικά.
Το όνομα προέρχεται από τα κορινθιακά κουτιά που κατασκευάζονταν από ξύλο πυξού αν και υπάρχη πιθανώς και η παλαιότερη ονομασία ελληνικό κυλιχνίς, οι αρχικές παραστάσεις απεικόνιζαν συνήθως την πομπή του γάμου από το σπίτι ενός νεαρού κοριτσιού με το νέο σύζυγό της.
Σε τέτοια αγγεία αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτες υπογραφές καλλιτεχνών (Χάρης σε μια πυξίδα και Τιμωνίδας σε ένα κομψό αθηναϊκό αγγείο, με τον Αχιλλέα να περιμένει τον Τρωίλο)
Παρεμφερές αγγείο ήταν και η Πλημοχόη (ή κώθων ή εξάλειπτρον)
Υπάρχουν αρκετοί τύποι πυξίδων:
α) Η τριποδική πυξίδα με σώμα στο σχήμα κυπέλλου και τρία πόδια.
β) Με χαμηλές κυρτές πλευρές, θολωτό πώμα και χαμηλό πόδι.
γ) Με υψηλές κυρτές πλευρές, μικρό πόδι και επίπεδο κάλυμμα με λαβή.
δ) Η πουδριέρα, με κυλινδρικό σώμα, επίπεδο πώμα χωρίς λαβή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου