Αρχαιοελληνική αγγειογραφία
Γαμικός λέβης | Λουτροφόρος | Επίνητρον | Αλάβαστρο | Αρύβαλλος | Λήκυθος | Πυξίδα
Αγγεία για κηδείες και τελετές
Η λήκυθος (ή ληκύθιον) ήταν ένα αγγείο με μία λαβή, στενό λαιμό, βαθύ στόμιο και κυλινδρικό συνήθως σώμα. Χρησίμευε κυρίως για τη φύλαξη των αρωματικών ελαίων των γυναικών και των αθλητών. Επίσης χρησιμοποιήθηκαν ως δοχεία προσφοράς του λαδιού στους νεκρούς (λευκές λήκυθοι) ή ως σήματα σε τάφους.
Οι αναπαραστάσεις που είχαν ήταν συχνά σκηνές καθημερινών δραστηριοτήτων ή τελετουργιών. Χρησίμευαν συχνά σε επικήδειες τελετουργίες, και γι'αυτό είχαν επίσης απεικονίσεις επικήδειων ιεροτελεστιών, σκηνές απώλειας, αποχωρισμού ή και αναχώρησης. Οι απεικονίσεις αυτές είναι συνήθως περιληπτικές και λιτές στην εμφάνιση. Η διακόσμηση του κεραμικού αγγείου αποτελείται από απαλό ερυθρό και μαύρο χρώμα. Πιστεύεται ότι τα χρώματα αυτά προέρχονται από την εποχή του χαλκού, αλλά πρωτοχρησιμοποιήθηκαν το 530 π.Χ. στην Αθήνα.
Οι λήκυθοι διαιρούνται σε πέντε τύπους:
Η τυποποιημένη ή κυλινδρική λήκυθος, μεγέθους μεταξύ 30 και 50 εκατ., μερικές φορές μέχρι 1 μ
Η κορινθιακής προελεύσεως λήκυθος Δηιάνειρα, ωοειδούς σχήματος με στρογγυλό ώμο και γενικά μικρού μεγέθους (20 εκατ.)
Η δευτεροβάθμια ή λήκυθος ώμων, με λευκή διακόσμηση και μέγεθος περίπου 20 εκ.
Η κοντόχοντρη λήκυθος, συνήθως μικρότερη από 20 εκατ. στο ύψος με μια στρογγυλευμένη κοιλιά και μια επίπεδη βάση
Η σπανιότερη βελανιδόμορφη λήκυθος, ωοειδούς μορφής
Οι τρεις βασικοί τύποι είναι:
α) Κυλινδρικοί λήκυθοι. Ο ώμος ξεχωρίζει από το κυλινδρικό σώμα.
β) Παραλλαγή των κυλινδρικών ληκύθων είναι οι λήκυθοι τύπου Διηάνειρας με ενιαία καμπύλη από το λαιμό μέχρι τη βάση.
γ) Αρυβαλλόσχημοι λήκυθοι. Το σώμα είναι κοντόχοντρο, ο ώμος δεν είναι ευδιάκριτος και έχουν επίπεδη βάση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου