Πόλη στη νότια Ιταλία που σήμερα ονομάζεται Ρέτζιο ή Ρέτζιο ντι Καλάμπρια. Όταν ο απόστολος Παύλος ταξίδευε ως κρατούμενος προς τη Ρώμη, γύρω στο 59 Κ.Χ., για να παρουσιαστεί ενώπιον του Καίσαρα, το πλοίο στο οποίο επέβαινε έκανε μια στάση στο Ρήγιο.
Το Ρήγιο βρίσκεται στον Πορθμό της Μεσσήνης, ο οποίος χωρίζει την Ιταλία από τη Σικελία. Ακριβώς Β του Ρήγιου, το πλοίο στο οποίο επέβαινε ο Παύλος έπρεπε να περάσει από το ακρωτήριο της Σκύλλας, που βρισκόταν στον πορθμό από τη μεριά της Ιταλίας, και από το θαλάσσιο στρόβιλο της Χάρυβδης από τη μεριά της Σικελίας, σημεία που οι αρχαίοι ναυτικοί θεωρούσαν επικίνδυνα.
Μία ημέρα μετά την άφιξή τους στο Ρήγιο, σηκώθηκε νότιος άνεμος ο οποίος τους βοήθησε να περάσουν με ασφάλεια τον πορθμό και να κινηθούν ΒΒΔ προς τους Ποτιόλους.—Πρ 28:13.
Ιστορία
Το Ρήγιο ήταν μία από τις αρχαιότερες ελληνικές αποικία της Κάτω Ιταλίας. Ιδρύθηκε το 720 π.Χ. από Ευβοείς και αρχικά ονομαζόταν Ερυθρά.
Τα τοίχοι της πόλης από την Ελληνική περίοδο
Η πόλη βρισκόταν σε ιδιαίτερα προνομιακή θέση, καθώς ήταν χτισμένη σχεδόν στο νοτιότερο σημείο της Ιταλικής χερσονήσου, στον πορθμό της Μεσσήνης.
Χάλκινο άγαλμα ήρωα από τη θάλασσα κοντά στο Riace της Καλαβρίας, 440-430 π.Χ. Ρήγιο Καλαβρίας, Museo Nazionale.
Το Ρήγιο ήταν από τις σημαντικότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας, φτάνοντας σε μεγάλη οικονομική και πολιτική ισχύ κατά την διάρκεια του 6ου και του 5ου αιώνα π.Χ.
Η πόλη βρέθηκε στην μεγαλύτερη ακμή της την περίοδο διακυβέρνησης του τυράννου Αναξιλάου. Ο Αναξίλαος επέκτεινε την εξουσία του και στη γειτονική Ζάγκλη με αποτέλεσμα να εξουσιάζει μία μεγάλη περιοχή της Νότιας Ιταλίας.
Τετράδραχμο του Ρήγιου, 415-387 π.Χ.
Κατά το διάστημα αυτό το Ρήγιο γνώρισε σημαντική πολιτιστική άνθηση και αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα γλυπτικής και ποίησης της Μεγάλης Ελλάδας με κύριους εκπροσώπους τον γλύπτη Πυθαγόρα και τον ποιητή Ίβυκο.
Το Ρήγιο κατά την διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου συμμάχησε με την Αθήνα. Το Ρήγιο αποτέλεσε την βάση των επιχειρήσεων των Αθηναίων κατά την διάρκεια της Σικελικής εκστρατείας.
Από τα λίγα κομμάτια που διασώζονται από την νεκρόπολη (πέραν της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου)
Λίγα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, το 387 π.Χ. καταλήφθηκε από τις Συρακούσες οι οποίες συμμάχησαν με την γειτονική του Ρηγίου πόλη, τους Επιζεφύριους Λοκρούς με αποτέλεσμα να τερματιστεί η περίοδος της ανεξαρτησίας του.
Τα επόμενα χρόνια το Ρήγιο γνώρισε επιδρομές από τους Βρέττιους που είχαν ως αποτέλεσμα να καταφύγει στην βοήθεια της Ρώμης και να γίνει σύμμαχός της. Την περίοδο των πολέμων που διεξήγαγε ο Πύρρος στην Νότια Ιταλία το Ρήγιο ήταν με το μέρος της Ρώμης.
Η Μεσσήνη στο βάθος από την παραλία του Ρηγίου
Λόγω της φιλικής σχέσης της πόλης με τους Ρωμαίους γνώρισε σημαντική ανάπτυξη κάτω από την Ρωμαϊκή κυριαρχία. Το 91 π.Χ. η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε από ισχυρό σεισμό που συνοδεύτηκε και από μεγάλο τσουνάμι. Η πόλη ξαναχτίστηκε από τους Ρωμαίους που της έδωσαν το όνομα Ρέτζιο-Τζούλια.
Εικ. 1. Άποψη του Ρέτζιο Καλάμπρια, το αρχαίο Ρήγιο, στην Ιταλία. Εικ. 2. Άποψη της Σκύλλα, πόλη στην Καλαβρία της Ιταλίας. Εικ. 3. Πύργος στην Καλαβρία.
Κατά την Βυζαντινή περίοδο το Ρήγιο ήταν κέντρο των Βυζαντινών κτήσεων της περιοχής. Στην συνέχεια έγινε πρωτεύουσα του Δουκάτου της Καλαβρίας. Λόγω της στρατηγικής θέσης της θέσης η πόλη έγινε στόχος πολλών επιδρομέων. Υπήρξε διεκδικούμενη από Σαρακηνούς, Λομβαρδούς και Βυζαντινούς για διάστημα τριών αιώνων περίπου για να καταλήξει Νορμανδική κτήση το 1060.
Τον 12ο αιώνα το Ρήγιο έγινε μέρος του Βασιλείου της Σικελίας. Η πόλη στην συνέχεια έγινε μέρος του Βασιλείου της Νάπολης και τον 14ο αιώνα έγινε πάλι σημαντικό διοικητικό κέντρο στην περιοχή. Η πόλη έγινε μέρος του σύγχρονου Ιταλικού κράτους το 1860 μαζί με την υπόλοιπη Νότια Ιταλία.
Αδελφοποιήσεις
Πάτρα, Αθήνα. Αιγάλεω, Cesana Torinese, Montesilvano, Fairfield City
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου