Η Πύλη των Λεόντων, το υπέροχο αυτό μεγαλιθικό μνημείο, θεωρείται ως το πρώτο παράδειγμα μνημειώδους γλυπτικής που γνωρίζουμε στην Ευρώπη. Είναι η κύρια είσοδος της ακρόπολης των Μυκηνών και κατασκευάστηκε το 1250 π.Χ. περίπου.
Πήρε το όνομά της από την περίφημη ανάγλυφη παράσταση των δύο λιονταριών που κοσμούν το κουφιστικό τρίγωνο.
Όπως φαίνεται από την περιγραφή του Παυσανία, η πύλη ήταν ορατή από την αρχαιότητα.
Το 1841 την καθάρισε ο Πιττάκης για λογαριασμό της Αρχαιολογικής Εταιρείας και το 1876 ο Σλήμαν διενήργησε συστηματική ανασκαφή.
Το 1950 έγιναν μάλιστα και κάποιες αναστηλωτικές εργασίες.
Stereoscopic image of the gate from 1897.
Η είσοδος της πύλης αποτελείται από δύο παραστάδες, το κατώφλι και το υπέρθυρο. Πάνω από το υπέρθυρο υπάρχει το λεγόμενο ανακουφιστικό τρίγωνο το οποίο μεταφέρει το κέντρο βάρους στα πλάγια.
Το τρίγωνο αυτό καλύπτεται από τριγωνική πλάκα στην οποία παριστάνεται εραλδική σύνθεση δύο λιονταριών, τα οποία πατούν πάνω σε δύο αμφίκοιλους βωμούς. Ανάμεσα τους υπάρχει κίονας Μινωικού τύπου.
Όσον αφορά στην ερμηνεία του παραπάνω ανάγλυφου, πολλές εκδοχές έχουν προταθεί ως σήμερα. Πιθανότατα πρόκειται για μια παράσταση θρησκευτικού περιεχομένου. Μπορεί ακόμα να συμβολίζει τη δύναμη του βασιλικού οίκου των Μυκηνών.
Φέρνοντας στο νου μας και τις υπόλοιπες Μυκηναϊκές ακροπόλεις βλέπουμε ότι πρόκειται για ένα μοναδικό έργο αφού σε καμία από τις αρχαίες εισόδους δε βρέθηκε αντίστοιχο ανάγλυφο.
Τέλος, πρέπει να επισημάνουμε ότι οι Μυκηναίοι κατορθώνουν να φτιάξουν μια μνημειώδη λιτή ανάγλυφη παράσταση, η οποία εντάσσεται αρμονικά στην επιβλητική αρχιτεκτονική του χώρου.
Το μνημείο αυτό με την τέλεια συμμετρία και το νατουραλιστικό του στυλ έχει στόχο να εντυπωσιάσει τον επισκέπτη και να συμβολίσει τη δύναμη και το γόητρο του Μυκηναϊκού ανακτόρου.
Ο Edward Dodwell, (1767 – 1832) υπήρξε μία πολυσχιδής προσωπικότητα, με σπουδαία μόρφωση, αρχαιολόγος και ζωγράφος. Καταγόταν από παλαιά και πολύ πλούσια οικογένεια της Ιρλανδίας. Στην Ελλάδα πραγματοποίησε τρία ταξίδια το 1801, το 1805 και 1806. Στα δύο τελευταία ταξίδια συνοδεύεται από τον ζωγράφο Simone Pomardi, του οποίου σχέδια κοσμούν τα βιβλία του. Τον Δεκέμβριο του 1805 βρίσκεται στην Κόρινθο και από εκεί επισκέπτεται το Άργος, τις Μυκήνες, την Τίρυνθα…
Πηγή/Φωτογραφία/Βιβλιογραφία
Beaudouin, Mondry (1880). "Fragments d'une description de l'Argolide faite en 1700 par un ingénieur italien". Bulletin de correspondance hellénique. 4: 206–210. doi:10.3406/bch.1880.4318.
Blakolmer, Fritz (2010). "Images and Perceptions of the Lion Gate Relief at Mycenae during the 19th Century". In F. Buscemi. The Representation of Ancient Architecture in the XIXth Century. Cogitata. pp. 49–66.
Castleden, Rodney (2005). Mycenaeans. London, United Kingdom: Routledge. ISBN 978-0-415-24923-2.
Gates, Charles (2003). Ancient Cities: The Archaeology of Urban Life in the Ancient Near East and Egypt, Greece, and Rome. New York, New York: Routledge. ISBN 0-415-12182-5.
Hampe, Roland; Simon, Erika (1981). The Birth of Greek Art: From the Mycenaean to the Archaic Period. New York: Oxford University Press.
Iakovidis, Spyros E. (1983). Late Helladic Citadels on Mainland Greece. Leiden, The Netherlands: E. J. Brill. ISBN 90-04-06571-7.
Kleiner, Fred S. (2009). Gardner's Art Through the Ages: A Global History. Cengage Learning Incorporated. ISBN 0-495-11549-5.
https://www.britannica.com
Moore, Dudley; Rowlands, Edward; Karadimas, Nektarios (2014). In Search of Agamemnon: Early Travellers to Mycenae. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing. ISBN 978-1-4438-5776-5.
https://www.culture.gr
Mylonas, George Emmanuel (1957). Ancient Mycenae: The Capital City of Agamemnon. Princeton, NJ: Princeton University Press.
https://en.wikipedia.org
Mylonas, George Emmanuel (1966). Mycenae and the Mycenaean Age. Princeton, NJ: Princeton University Press.
O'Brien, Joan V. (1993). The Transformation of Hera: A Study of Ritual, Hero, and the Goddess in the Iliad. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield Publishers, Incorporated. ISBN 978-0-8476-7808-2.
Younger, John G. (1978). "The Mycenae-Vapheio Lion Group". American Journal of Archaeology. Archaeological Institute of America. 82 (3): 285–299. JSTOR 504459.
Blakolmer, Fritz (2010). "Images and Perceptions of the Lion Gate Relief at Mycenae during the 19th Century". In F. Buscemi. The Representation of Ancient Architecture in the XIXth Century. Cogitata. pp. 49–66.
Castleden, Rodney (2005). Mycenaeans. London, United Kingdom: Routledge. ISBN 978-0-415-24923-2.
Gates, Charles (2003). Ancient Cities: The Archaeology of Urban Life in the Ancient Near East and Egypt, Greece, and Rome. New York, New York: Routledge. ISBN 0-415-12182-5.
Hampe, Roland; Simon, Erika (1981). The Birth of Greek Art: From the Mycenaean to the Archaic Period. New York: Oxford University Press.
Iakovidis, Spyros E. (1983). Late Helladic Citadels on Mainland Greece. Leiden, The Netherlands: E. J. Brill. ISBN 90-04-06571-7.
Kleiner, Fred S. (2009). Gardner's Art Through the Ages: A Global History. Cengage Learning Incorporated. ISBN 0-495-11549-5.
https://www.britannica.com
Moore, Dudley; Rowlands, Edward; Karadimas, Nektarios (2014). In Search of Agamemnon: Early Travellers to Mycenae. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing. ISBN 978-1-4438-5776-5.
https://www.culture.gr
Mylonas, George Emmanuel (1957). Ancient Mycenae: The Capital City of Agamemnon. Princeton, NJ: Princeton University Press.
https://en.wikipedia.org
Mylonas, George Emmanuel (1966). Mycenae and the Mycenaean Age. Princeton, NJ: Princeton University Press.
O'Brien, Joan V. (1993). The Transformation of Hera: A Study of Ritual, Hero, and the Goddess in the Iliad. Lanham, Maryland: Rowman & Littlefield Publishers, Incorporated. ISBN 978-0-8476-7808-2.
Younger, John G. (1978). "The Mycenae-Vapheio Lion Group". American Journal of Archaeology. Archaeological Institute of America. 82 (3): 285–299. JSTOR 504459.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου