MythologyMythologyDocumentariesFestivalspersonswarsBeutiful HellasArtFun

19.6.16

Ιλιάδα

Ομήρου Ιλιάς

Τα γεγονότα του τρωικού πολέμου που αφηγείται η Ιλιάδα διαδραματίζονται στον δέκατο χρόνο του πολέμου και εκτυλίσσονται σε περίπου 51 ημέρες. Αρχή του ποιήματος είναι η μῆνις, η οργή του Αχιλλέα, μετά από διαφωνία με τον Αγαμέμνονα για τη διανομή των λαφύρων από τις μάχες, που οδηγεί στην αποχώρηση του Αχιλλέα από τις πολεμικές επιχειρήσεις.

Στην Ιλιάδα περιλαμβάνονται τα γεγονότα που ακολουθούν την αποχώρηση του Αχιλλέα και οι επιτυχίες των Τρώων, η είσοδος του Πάτροκλου στον πόλεμο με τον οπλισμό του Αχιλλέα, ο θάνατος του Πάτροκλου, η επιστροφή του Αχιλλέα στην μάχη για εκδίκηση, ο θάνατος του Έκτορα και η βεβήλωσή του από τον Αχιλλέα.

Χάρτης που δείχνει την πατρίδα των χαρακτήρων στην Ιλιάδα του Ομήρου


Τέλος η παράδοση του νεκρού Έκτορα στους Τρώες για την ταφή του. Τα επεισόδια που έχουν προηγηθεί στα δέκα χρόνια του πολέμου, καθώς και η προϊστορία του πολέμου, περιλαμβάνονται στα Κύπρια έπη, ενώ τα γεγονότα μετά την ταφή του Έκτορα μέχρι και την άλωση της Τροίας περιέχονται στα επόμενα έργα του τρωικού κύκλου, Αιθιοπίς, Μικρά Ιλιάς, Ιλίου πέρσις.

Η Ιλιάδα είναι ένα από τα ομηρικά έπη και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας. Το ποίημα, που περιγράφει κάποια γεγονότα του δέκατου και τελευταίου χρόνου της πολιορκίας της Τροίας από τους Αχαιούς, είναι γραμμένο σε δακτυλικό εξάμετρο και έχει 15.692 στίχους. Καθεμία από τις ραψωδίες δηλώνεται με ένα κεφαλαίο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου.

Τα ομηρικά έπη είναι τα παλαιότερα διασωθέντα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν τα σημαντικότερα έργα της και χρησιμοποιούνταν στην εκπαίδευση. Ως κύριο θέμα των ραψωδών, η απαγγελία τους ήταν βασικό μέρος των Ελληνικών θρησκευτικών εορτών. Μαζί με την Οδύσσεια, η Ιλιάδα είναι ένα από τα παλαιότερα έργα της δυτικής λογοτεχνίας σε γραπτή μορφή.

Ανεξάρτητα από τις διάφορες παραμέτρους τα ομηρικά έπη αποτελούν έργα μεγάλης λογοτεχνικής δύναμης, αισθητικής ωριμότητας και ουμανιστικής έκφρασης, στοιχεία που άσκησαν τεράστια και διαχρονική επιρροή τόσο στον πνευματικό κόσμο όσο και στους απλούς ανθρώπους. Αποτέλεσαν το πολιτιστικό και εκπαιδευτικό θεμέλιο όλη την περίοδο της κλασικής αρχαιότητας και συνέχισαν να επιδρούν στη διαμόρφωση της λογοτεχνικής και της φιλοσοφικής σκέψης καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας του Δυτικού πολιτισμού, κυρίως όμως την περίοδο της Αναγέννησης.

Από τους Γραμματικούς της Αλεξάνδρειας, η Ιλιάδα διαιρέθηκε σε 24 ραψωδίες, σύμφωνα με το κεφαλαιογράμματο ελληνικό αλφάβητο (Α-Ω), ενώ οι ραψωδίες της Οδύσσειας αναφέρονται με πεζά (μικρά) γράμματα.


Η πρώτη ραψωδία χρησιμεύει ως εισαγωγή σε ολόκληρο το έπος, το οποίο αποτελείται από τρία μέρη. Το πρώτο μέρος αρχίζει από τη Β και φτάνει μέχρι τη Ι ραψωδία. Σε αυτό το τμήμα, στο οποίο έχουμε την αποχή του Αχιλλέα, οι Αχαιοί δίνουν μάχες με τους Τρώες, στις οποίες άλλοτε νικούν και άλλοτε νικιούνται, και στο τέλος κινδυνεύουν να καταστραφούν, γιατί οι Τρώες μπήκαν μέσα στο στρατόπεδο των Αχαιών. Με τη ραψωδία Ι έχουμε διακοπή της μάχης και παρακολουθούμε τους ρητορικούς λόγους της πρεσβείας, η οποία ικετεύει τον Αχιλλέα να μπει στη μάχη. Η ραψωδία Ι βρίσκεται μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου μέρους και αποτελεί δείγμα της τέχνης του Ομήρου, ο οποίος την παρενέβαλε σαν γέφυρα για το δεύτερο μέρος, το οποίο αρχίζει από τη ραψωδία Κ και τελειώνει στην Τ. Σ΄ αυτό το μέρος περιγράφονται οι μάχες που δίνουν οι Αχαιοί με τους Τρώες, και συνήθως νικιούνται, μέχρις ότου ο Έκτορας αφού σκοτώσει τον Πάτροκλο, θ ΄απειλήσει το στρατόπεδο των Ελλήνων. Ο θάνατος όμως του Πατρόκλου γίνεται η αιτία να ξαναγυρίσει ο Αχιλλέας στη μάχη. Στο τρίτο και τελευταίο μέρος της Ιλιάδας, το οποίο εξελίσσεται από τη ραψωδία Υ μέχρι του τέλος που τελειώνει με την ταφή (καύση) του Έκτορα.

Ῥαψωδία A
Ῥαψωδία B
Ῥαψωδία Γ
Ῥαψωδία Δ
Ῥαψωδία Ε
Ῥαψωδία Ζ
Ῥαψωδία Η
Ῥαψωδία Θ
Ῥαψωδία Ι
Ῥαψωδία Κ
Ῥαψωδία Λ
Ῥαψωδία Μ
Ῥαψωδία Ν
Ῥαψωδία Ξ
Ῥαψωδία Ο
Ῥαψωδία Π
Ῥαψωδία Ρ
Ῥαψωδία Σ
Ῥαψωδία Τ
Ῥαψωδία Υ
Ῥαψωδία Φ
Ῥαψωδία Χ
Ῥαψωδία Ψ
Ῥαψωδία Ω


Γοργίας, Ελένης Εγκώμιον
Πλούταρχος, «Ηθικά» Περί Ομήρου (βίος Ομήρου και Ομήρου ποίηση), εκδ. Κάκτος
Ευριπίδης, Τρωάδες, εκδ. Ζήτρος, 2008 ISBN 978-960-463-04-7
Ευριπίδης, Εκάβη, εκδ, Επικαιρότητα, 1993 ISBN 963-205-246-5
Ευριπίδης, Ανδρομάχη, μτφ. Θεόδωρος Μαυρόπουλος, εκδ. Ζήτρος, 2008 ISBN 978-960-463-045-5
Rom. Bibl. Nat. gr. 6 + Matriti. Bibl. Nat. 4626 from 870–890 AD
Venetus A = Venetus Marc. 822 from the 10th century
Venetus B = Venetus Marc. 821 from the 11th century
Ambrosian Iliad
Papyrus Oxyrhynchus 20
Papyrus Oxyrhynchus 21
Codex Nitriensis 
Budimir, Milan (1940). On the Iliad and Its Poet.
Mueller, Martin (1984). The Iliad. London: Allen & Unwin. ISBN 0-04-800027-2.
Nagy, Gregory (1979). The Best of the Achaeans. Baltimore: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-2388-9.
Powell, Barry B. (2004). Homer. Malden, Mass.: Blackwell. ISBN 978-1-4051-5325-6.
Seaford, Richard (1994). Reciprocity and Ritual. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-815036-9.
West, Martin (1997). The East Face of Helicon. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-815221-3.
Fox, Robin Lane (2008). Travelling Heroes: Greeks and their myths in the epic age of Homer. Allen Lane. ISBN 978-0-7139-9980-8.
"Iliad". Random House Webster's Unabridged Dictionary.
Vidal-Naquet, Pierre. Le monde d'Homère (The World of Homer), Perrin (2000), p. 19
"Linguistic evidence supports date for Homeric epics - Altschuler - 2013 - BioEssays - Wiley Online Library". Onlinelibrary.wiley.com. 2013-02-18. Retrieved 2014-03-13.
"The Iliad",p.115. Norton books, New York.
Lattimore, Richmond (2011). The Iliad of Homer. The University of Chicago Press, Ltd., London: The University of Chicago Press. Book 1, Line number 155 (p. 79). ISBN 978-0-226-47049-8.
Aeschylus does portray it so in Fragment 134a.
Hornblower, S. and Spawforth, A. The Oxford Companion to Classical Civilization (1998) pp. 3, 347, 352.
Homer's Iliad, Classical Technology Center.
Lefkowitz, Mary. Greek Gods, Human Lives: What We Can Learn From Myths (2003) New Haven, Conn.: Yale University Press
Taplin, Oliver. "Bring Back the Gods", The New York Times 14 December 2003.
Jaynes, Julian. (1976) The Origin of Consciousness in the Breakdown of the Bicameral Mind. Pg. 221
"The Concept of the Hero in Greek Civilization". Athome.harvard.edu. Retrieved 2010-04-18.
"Heroes and the Homeric Iliad". Uh.edu. Retrieved 2010-04-18.
Volk, Katharina. "ΚΛΕΟΣ ΑΦΘΙΤΟΝ Revisited". Classical Philology, Vol. 97, No. 1 (Jan., 2002), pp. 61–68.
Rouse, W.H.D. The Iliad (1938) p.11
Fate as presented in Homer's "The Iliad", Everything2
Iliad Study Guide, Brooklyn College Archived December 5, 2007, at the Wayback Machine.
Homer. The Iliad. Richmond Lattimore, translator. Chicago: University of Chicago Press 
Ἰλιάς, Ἰλιακός, Ἴλιος. Liddell, Henry George; Scott, Robert; A Greek–English Lexicon at the Perseus Project
Hist. 2.116
Robot Scans Ancient Manuscript in 3-D, Wired.[unreliable source?]
Nikoletseas, Michael M. (2012). The Iliad: Twenty Centuries of Translation: A Critical View. ISBN 978-1469952109
The Columbia Encyclopedia, Fifth Edition (1994) p.173
Porter, John. The Iliad as Oral Formulaic Poetry (8 May 2006) University of Saskatchewan. Retrieved 26 November 2007.
Lord, Albert. The Singer of Tales Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press (1960) p.190
Lord, Albert. The Singer of Tales Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press (1960) p.195
Armstrong, James I. The Arming Motif in the Iliad. The American Journal of Philology, Vol. 79, No. 4. (1958), pp.337–54.
Toohey, Peter. Reading Epic: An Introduction to the Ancient Narrative. New Fetter Lane, London: Routledge, (1992).
Keegan, John. A History of Warfare (1993) p.248
Cahill, Tomas. Sailing the Wine Dark Sea: Why the Greeks Matter (2003)
Lendon, J.E."Soldiers and Ghosts" (2005) 
A large amount of the citations and argumentation in this section of the article must be ultimately attributed to:Lendon, J.E. Soldiers and Ghosts: A History of Battle in Classical Antiquity. New Haven, CT: Yale UP, 2005.
Greek Warfare: Myth and Realities [Paperback] Hans Van Wees, p 249
Bruce B. Lawrence and Aisha Karim (2008). On Violence: A Reader. Duke University Press. p. 377. ISBN 978-0-8223-3769-0.
IMDB. "All Time Worldwide Box Office Grosses", Box Office Mojo
A Thousand Ships (2001, ISBN 1-58240-200-0)
Sacrifice (2004, ISBN 1-58240-360-0)
Betrayal, Part One (2008, ISBN 978-1-58240-845-3)
Oswald, Alice (2011). Memorial: An Excavation of the Iliad. London: Faber and Faber. ISBN 978-0-571-27416-1.
Holland, Tom (17 October 2011). "The Song of Achilles by Madeline Miller / Memorial by Alice Oswald. Surfing the rip tide of all things Homeric.". The New Statesman (London: New Statesman). Retrieved 1 June 2012.
Kellaway, Kate (2 October 2011). "Memorial by Alice Oswald – review". The Observer (London: Guardian News and Media Limited). Retrieved 1 June 2012.
Higgins, Charlotte (28 October 2011). "The Song of Achilles by Madeline Miller, and more – review". The Guardian (London: Guardian News and Media Limited). Retrieved 1 June 2012.
Flood, Alison (20 October 2011). "TS Eliot prize 2011 shortlist revealed". The Guardian (London: Guardian News and Media Limited). Retrieved 1 June 2012.
Waters, Florence (6 December 2011). "Poet withdraws from TS Eliot prize over sponsorship". The Telegraph (London: Telegraph Media Group Limited). Retrieved 2012-02-13.
Flood, Alison (6 December 2011). "Alice Oswald withdraws from TS Eliot prize in protest at sponsor Aurum". The Guardian (London: Guardian News and Media Limited). Retrieved 2012-02-13.
Oswald, Alice (12 December 2011). "Why I pulled out of the TS Eliot poetry prize". The Guardian (London: Guardian News and Media Limited). Retrieved 2012-02-13.
The Oxford Guide to English Literature in Translation, 
St John's College - The Iliad (1898) Cambridge University [Retrieved 2016-06-16]
OCLC 722287142
Bird, Graeme D. (2010). Multitextuality in the Homeric Iliad: The Witness of the Ptolemaic Papyr. Washington, D.C.: Center for Hellenic Studies. ISBN 0-674-05323-0.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΑΜΑΤΙΚΩΝ ΛΟΥΤΡΩΝ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥΣ ΣΕ SPA

Τα νερά των φυσικών ή ιαματικών πηγών είναι νερά, που πηγάζουν μέσα από πετρώματα και βράχους που βγαίνουν από τα έγκατα της γης. Είναι εμπλ...