Οι σμαραγδένιες ταμπλέτες του Ερμή του Τρισμέγιστου
Ονειρεύτηκα συχνά
την θαμμένη Ατλαντίδα,
την χαμένη
στους παρελθόντες
μέσα στην νύχτα
αιώνες.
Για αιώνες υπήρχε
μέσα σε ομορφιά,
ένα φως που ακτινοβολούσε
μέσα στο σκότος της νύχτας.
Ισχυρός σε δύναμη,
κυβερνήτης
των γεννημένων στην γη,
Κύριος της γης
τις ημέρες της Ατλαντίδας.
Βασιλιάς των εθνών,
διδάσκαλος της σοφίας,
ΦΩΣ μέσα απο το ΣΟΥΝΤΑΛ,
Φύλακας της οδού,
κατοικούσε στον ΝΑΟ του,
ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ του ΟΥΝΤΑΛ,
ΦΩΣ της γης
τις ημέρες της Ατλαντίδας.
Ήταν διδάσκαλος
απο έναν κύκλο πέραν του δικού μας,
ζώντας σε σώματα
σαν ένας μεταξύ των ανδρών.
Όχι σαν γεννημένος απο την γη,
ΑΥΤΟΣ,
απο πέραν απο εμάς.
Ήταν ΗΛΙΟΣ ενός κύκλου,
που είχε εξελιχθεί
πέρα απο τους ανθρώπους.
Γνώριζε,
Ώ άνθρωπε,
οτι ο ΧΟΡΛΕΤ,
ο Διδάσκαλος,
δεν ήταν ποτέ ένα
με τα τέκνα των ανδρών.
Μακριά στους παρελθόντες καιρούς,
όταν η Ατλαντίς άρχισε να αναπτύσσεται ως δύναμη,
εμφανίστηκε εκεί
ένας με την ΚΛΕΙΔΑ της ΣΟΦΙΑΣ,
δεικνύοντας
την οδό του ΦΩΤΟΣ
σε όλους.
Δείκνυε σε όλους τους ανθρώπους
το μονοπάτι της επίτευξης,
την οδό του φωτός
που κυλά μεταξύ των ανδρών.
Κυριαρχούσε στο σκότος
και οδηγούσε τον ΑΝΘΡΩΠΟ-ΨΥΧΗ
προς τα επάνω,
στα ύψη
που ήταν ΕΝΑ
με το Φως.
Είχε διαιρέσει τα Βασίλεια
σε δέκα
και τα κυβερνούσαν
τα τέκνα των ανθρώπων.
Σε ένα άλλο
έχτισε έναν ΝΑΟ,
μα όχι με τα τέκνα των ανθρώπων.
Κάλεσε απο τον ΑΙΘΕΡΑ
την ουσία του.
Την καλούπωσε
και της έδωσε,
με την δύναμη του ΥΤΟΛΑΝ,
τις μορφές
που είχε πλάσει
με τον νου Του.
Χιλιόμετρο με χιλιόμετρο
κάλυπτε την νήσο,
και ο χώρος
σταδιακά αυξήθηκε
με την ισχύ του.
Μαύρος,
μα όχι μαύρος,
μα σκοτεινός ως ο χωροχρονος,
βαθιά μέσα στην καρδιά του υπήρχε
η ΟΥΣΙΑ του ΦΩΤΟΣ.
Τάχιστα
δημιουργήθηκε ο ΝΑΟΣ,
που καλουπώθηκε
και σχηματοποιήθηκε
απο την ΛΕΞΗ
του ΕΝΟΙΚΟΥ,
που καλούσε το άμορφο
σε μορφοποίηση.
Τότε εντός του
οικοδόμησε μεγάλες αίθουσες
και τις γέμισε
με μορφές που καλούσε
απο τον ΑΙΘΕΡΑ.
Τις γέμισε με σοφία
που καλούσε με το νου Του.
Εντός του ΝΑΟΥ του
άμορφος ήταν
μα ταυτόχρονα μορφοποιημένος
κατ' εικόνα των ανθρώπων.
Ενοικούσε ανάμεσά τους,
παρ'ό,τι δεν ήταν ένας εξ αυτών.
Πολύ διαφορετικός ήταν
απο τα τέκνα των ανθρώπων.
ΤΡΕΙΣ
επέλεξε απο τον λαό
που έγιναν η πύλη του.
ΤΡΕΙΣ
επέλεξε απο τον Ύψιστο,
για να γίνουν ο σύνδεσμός του
με την Ατλαντίδα.
Ήταν οι αγγελιαφόροι,
που μετέφεραν το συμβούλιό του
στους βασιλείς
των τέκνων των ανθρώπων.
Και άλλους έφερε
διδάσκοντάς τους τη σοφία
για να γίνουν διδάσκαλοι
στα τέκνα των ανθρώπων.
Τοποθέτησε αυτούς
στην νήσο του ΟΥΝΤΑΛ,
για να γίνουν διδάσκαλοι του ΦΩΤΟΣ
στους ανθρώπους.
Έκαστος των επιλέκτων,
διδάχθηκε για δεκαπέντε χρόνια.
Μόνο έτσι μπορούσε να έχει την κατανόηση
να φέρει ΦΩΣ
στα τέκνα των ανθρώπων.
Έτσι δημιουργήθηκε ο Ναός,
ένα κατοικητήριο
για τον Διδάσκαλο των ανθρώπων.
Εγώ,
ο ΘΩΘ,
αναζητώ πάντοτε την σοφία,
ερευνώντας
στο σκότος
και το φως.
Για πολύ καιρό
κατά τη νεότητά μου
ταξίδεψα στην ατραπό,
αναζητώντας πάντοτε
να αποκτήσω νέα γνώση,
ώσπου
μετά απο πολύ αγώνα
μου έφερε το ΦΩΣ
ένας
απο τους ΤΡΕΙΣ.
Μου έφερε
τις προσταγές του Ενοίκου,
καλώντας με
απο το σκότος
στο ΦΩΣ.
Με οδήγησε
μπροστά στον ΕΝΟΙΚΟ,
βαθιά μέσα στον Ναο
μπροστά στο μέγα ΠΥΡ.
Εκεί
επάνω στον μεγάλο θρόνο,
παρατήρησα τον ΕΝΟΙΚΟ,
ενδεδυμένο ΦΩΣ
να αστράφτει πυρ.
Γονάτισα μπροστά σε εκείνη την μεγάλη σοφία,
αισθανόμενος το ΦΩΣ
να ρέει απο μέσα μου σε κύματα.
Τότε άκουσα την φωνή του ΕΝΟΙΚΟΥ
να λέει:
''Ω σκότος, έλα στο Φως.
Για πολύ καιρό
έχεις αναζητήσει την οδό προς το ΦΩΣ.
Κάθε ψυχή επάνω στην γη
η οποία ελευθερώνεται απο τις αλυσίδες της,
σύντομα θα ελευθερώνεται
και απο τα δεσμά της νύχτας.
Υψώθηκες μέσα απο το σκότος
και προσέγγισες το Φως του σκοπού σου.
Εδώ θα ενοικήσεις,
ένα απο τα τέκνα μου,
αρχειοφύλαξ όσων συγκεντρώθηκαν με σοφία,
εργαλείο του ΦΩΤΟΣ απο το επέκεινα.
Ετοιμάσου να κάνεις εκείνο που απαιτείται,
διατηρητή της σοφίας
μέσα στους αιώνες του σκότους,
που σύντομα θα έρθει
στα τέκνα των ανθρώπων.
Ζήσε εδώ
και πιες όλη τη σοφία.
Μυστικά και μυστήρια
θα αποκαλυφθούν σε εσένα''.
Απάντησα
στον ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ των ΚΥΚΛΩΝ
λέγοντας:
''Ω Φως,
που κατήλθες στους άνδρες,
δώσε μου την σοφία σου,
ώστε να μπορέσω να γίνω
διδάσκαλος των ανδρών.
Δώσε μου
το ΦΩΣ σου
ώστε να μπορέσω
να ελευθερωθώ''.
Μου μίλησε ξανά
ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
και είπε:
''Η μία εποχή μετά την άλλη
θα ζει μέσα απο την σοφία σου
έως ότου πάνω απο την Ατλαντίδα
θα κυλούν τα κύματα του ωκεανού.
Θα τηρείς το Φως,
αν και κρυμμένο στο σκότος,
μα έτοιμο να έλθει πάντα
μόλις το καλέσεις.
Πήγαινε τώρα
και μάθε ακόμη μεγαλύτερη σοφία,
αναπτύξου
μέσω του ΦΩΤΟΣ
στο ΟΛΟΝ
της Αιωνιότητας''.
Για πολύ καιρό ενοίκησα
στον Ναό του ΕΝΟΙΚΟΥ,
ώσπου στο τέλος
ήμουν Ένα
με το ΦΩΣ.
Τότε ακολούθησα το μονοπάτι
προς τα πεδία των άστρων.
Βαθιά μέσα στην καρδιά της γης
ακολούθησα την οδό
μαθαίνοντας τα μυστικά,
μαθαίνοντας οτι
όπως επάνω έτσι και κάτω ˙
μαθαίνοντας την ατραπό
στις ΑΙΘΟΥΣΕΣ του ΑΜΕΝΘΟΥΣ ˙
μαθαίνοντας τον ΝΟΜΟ
ο οποίος ισορροπεί τον κόσμο.
Σε κρυμμένους χώρους της γης
διείσδυσα εγώ με την σοφία μου,
βαθιά κάτω απο την επιφάνεια της γης,
στο μονοπάτι που ήταν για αιώνες κρυμμένο
απο τα τέκνα των ανθρώπων.
Μου αποκαλύφθηκε
ακόμη περισσότερη σοφία
έως ότου κατέκτησα νέα γνώση
και βρήκα οτι όλα είναι μέρος κάποιου όλου,
μεγάλου και ακόμη μεγαλύτερου απο όλα όσα γνωρίζουμε.
Ερεύνησα λοιπόν βαθιά
και ακόμη βαθύτερα
στην καρδιά του Απείρου
μέσα στους αιώνες
και βρήκα
όλο και περισσότερα μυστήρια.
Τώρα,
ενώ κοιτώ μέσα απο τους αιώνες,
γνωρίζω οτι η σοφία δεν έχει όρια
και αυξάνει διαρκώς
μέσα στους αιώνες
ούσα Ένα με το Άπειρο,
που είναι μεγαλύτερο απο όλα.
Στην αρχαία ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ
υπήρχε φως,
και όμως σε καθετί
υπήρχε κρυμμένο
και το σκότος.
Μερικοί
απο τους ανθρώπους
που είχαν υψωθεί
έπεσαν
απο το Φως
στο σκότος.
Έγιναν υπερήφανοι
εξ αιτίας της γνώσης τους
και της θέσης τους
μεταξύ των ανθρώπων.
Έσκαψαν βαθιά
μέσα στο απαγορευμένο
και έτσι άνοιξαν την πύλη
η οποία οδηγούσε
στα χαμηλά πεδία.
Επεδίωξαν
να αποκτήσουν
περισσότερη γνώση,
μα έψαξαν
να την φέρουν
απο κάτω.
Εκείνος
ο οποίος
κατέρχεται κάτω,
πρέπει να έχει ισορροπία,
αλλιώς δεσμεύεται
απο το έλλειμα Φωτός μας.
Τότε εκείνοι άνοιξαν,
με την γνώση τους,
μονοπάτια
απαγορευμένα για τον άνδρα.
Όμως
μέσα στον Ναό του
και επιβλέπων τα πάντα,
ο ΕΝΟΙΚΟΣ
περιήλθε στο ΑΓΚΟΥΑΝΤΙ του,
ενώ η Ψυχή του
περιπλανήθηκε ελεύθερη
στην Ατλαντίδα.
Είδε λοιπόν
τους Ατλαντείους,
που με την μαγεία τους
άνοιγαν την πύλη
που θα έφερνε στην γη
μεγάλη συμφορά.
Πέταξε γρήγορα η Ψυχή Του
πίσω στο σώμα Του
και ο ίδιος εγέρθηκε
απο το ΑΓΚΟΥΑΝΤΙ του.
Κάλεσε
τους Τρεις
ισχυρούς αγγελιαφόρους
δίνοντάς τους διαταγές
που συντάραξαν τον κόσμο.
Βαθιά κάτω
απο την επιφάνεια της γης,
στις
ΑΙΘΟΥΣΕΣ του ΑΜΕΝΘΟΥΣ,
κατήλθε
ο ΕΝΟΙΚΟΣ
γρήγορα.
Κάλεσε ΕΚΕΙΝΟΝ,
και με τις δυνάμεις
των Επτά Κόσμων
που χειριζόταν,
άλλαξε
την ισορροπία της γης.
Βύθισε την Ατλαντίδα,
κάτω απο τα σκοτεινά κύματα.
Κατέστρεψε την πύλη
που είχε ανοίξει,
την πύλη
που οδηγούσε κάτω.
Καταστράφηκαν
όλες οι νήσοι,
εκτός απο το ΟΥΝΑΛ
και ένα μέρος της νήσου
των υιών του ΕΝΟΙΚΟΥ.
ΕΚΕΙΝΟΣ τους διαφύλαξε,
ώστε να είναι οι διδάσκαλοι,
φώτα στο μονοπάτι
για εκείνους που έπονται μετά,
φώτα για τα μικρότερα
τέκνα των ανθρώπων.
Τότε εγώ,
ο ΘΩΘ,
παρουσιάστηκα μπροστά του
και Εκείνος έδωσε οδηγίες
για όλα όσα θα έπρεπε να κάνω,
λέγοντας:
''Λάβε εσύ,
Ω ΘΩΘ,
όλη την σοφία σου,
λάβε όλα τα αρχεία σου,
λάβε όλη τη μαγεία σου
και προχώρησε ως διδάσκαλος των ανθρώπων.
Προχώρησε διατηρώντας τα αρχεία
έως τον καιρό που το ΦΩΣ θα αυξηθεί
μεταξύ των ανθρώπων.
ΦΩΣ θα είσαι όλες αυτές τις εποχές,
κρυμμένο και όμως θα ανακαλύπτεσαι
απο τους φωτισμένους ανθρώπους.
Πάνω σε όλη την γη,
ΕΜΕΙΣ δίνουμε δύναμη,
σε ελευθερώνουμε να δώσεις ή να πάρεις.
Συγκέντρωσε τώρα
τους υιούς της Ατλαντίδας.
Λάβε τους
και πήγαινε στους
λαούς των πέτρινων σπηλαίων.
Πέτα στην γη
των Τέκνων του ΚΕΜ''.
Πήρα τους γιούς της Ατλαντίδας.
Μέσα στο διαστημόπλοιό (spaceship) μου
έφερα όλα τα αρχεία μου,
έφερα τα αρχεία
της βυθισμένης Ατλαντίδας.
Συγκέντρωσα όλες τις δυνάμεις μου
και πολλά όργανα της ισχυρής μαγείας.
Ανυψωθήκαμε τότε
με τα φτερά του πρωινού.
Ανήλθαμε ψηλά
πάνω απο τον Ναό,
αφήνοντας πίσω τους Τρεις
και τον ΕΝΟΙΚΟ,
βαθιά στις ΑΙΘΟΥΣΕΣ
κάτω απο το ΝΑΟ.
Ο μεγάλος Ναός
βυθίστηκε κάτω απο τα κύματα,
κλείνοντας την οδό
προς τους ΚΥΡΙΟΥΣ των Κύκλων.
Και όμως
για όποιον έχει τη γνώση
ανοιχτή θα είναι
η οδός προς τον ΑΜΕΝΘΗ.
Πετάξαμε γρήγορα,
με τα φτερά του πρωινού.
Πετάξαμε στην γη των τέκνων του ΚΕΜ.
Με την δύναμή μου,
τους κατέκτησα και τους κυβέρνησα.
Ύψωσα στο ΦΩΣ
τα Τέκνα του ΚΕΜ.
Βαθιά κάτω απο τους βράχους,
εγώ έθαψα το διαστημόπλοιό μου,
περιμένοντας τον χρόνο
όταν ο άνδρας θα μπορεί να είναι ελεύθερος.
Πάνω απο το διαστημόπλοιο,
οικοδομήσαμε ένα σημάδι,
με τη μορφή ενός λιονταριού,
που μοιάζει με άνδρα.
Εκεί λοιπόν
κάτω απο την εικόνα αυτή
αναπαύεται ακόμη
το διαστημόπλοιό μου
περιμένοντας να χρησιμοποιηθεί
όταν ανάγκη προκύψει.
Γνώριζε συ (ye),
Ω άνδρα,
οτι μακράν στο μέλλον
εισβολείς θα έρθουν
απο έξω
απο τo βάθος.
Τότε ξύπνα
συ (ye)
που έχεις την σοφία,
αποκάλυψε το πλοίο μου
και νίκα με ευκολία.
Βαθιά κάτω απο την εικόνα
απλώνεται το μυστικό μου.
Ερεύνησε
και βρες το
στην πυραμίδα που οικοδόμησα.
Καθένας
είναι για τον άλλον
ο θεμέλιος λίθος.
Καθένας είναι η πύλη
που οδηγεί στην ΖΩΗ.
Ακολούθησε την ΚΛΕΙΔΑ
που αφήνω πίσω μου.
Αναζήτησε
και η πύλη προς την ΖΩΗ
θα είναι δική σου.
Ψάξε στην πυραμίδα μου,
βαθιά στο πέρασμα
που καταλήγει σε έναν τοίχο.
Χρησιμοποίησε
την ΚΛΕΙΔΑ των ΕΠΤΑ
και η οδός θα σου αποκαλυφθεί.
Σου έχω δώσει την σοφία μου.
Σου έχω δείξει την οδό μου.
Ακολούθησε την οδό,
επίλυσε τα μυστικά μου.
Σου έχω δείξει την οδό.
[ΤΕΛΟΣ ΠΙΝΑΚΟΣ Ε']
Ονειρεύτηκα συχνά
την θαμμένη Ατλαντίδα,
την χαμένη
στους παρελθόντες
μέσα στην νύχτα
αιώνες.
Για αιώνες υπήρχε
μέσα σε ομορφιά,
ένα φως που ακτινοβολούσε
μέσα στο σκότος της νύχτας.
Ισχυρός σε δύναμη,
κυβερνήτης
των γεννημένων στην γη,
Κύριος της γης
τις ημέρες της Ατλαντίδας.
Βασιλιάς των εθνών,
διδάσκαλος της σοφίας,
ΦΩΣ μέσα απο το ΣΟΥΝΤΑΛ,
Φύλακας της οδού,
κατοικούσε στον ΝΑΟ του,
ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ του ΟΥΝΤΑΛ,
ΦΩΣ της γης
τις ημέρες της Ατλαντίδας.
Ήταν διδάσκαλος
απο έναν κύκλο πέραν του δικού μας,
ζώντας σε σώματα
σαν ένας μεταξύ των ανδρών.
Όχι σαν γεννημένος απο την γη,
ΑΥΤΟΣ,
απο πέραν απο εμάς.
Ήταν ΗΛΙΟΣ ενός κύκλου,
που είχε εξελιχθεί
πέρα απο τους ανθρώπους.
Γνώριζε,
Ώ άνθρωπε,
οτι ο ΧΟΡΛΕΤ,
ο Διδάσκαλος,
δεν ήταν ποτέ ένα
με τα τέκνα των ανδρών.
Μακριά στους παρελθόντες καιρούς,
όταν η Ατλαντίς άρχισε να αναπτύσσεται ως δύναμη,
εμφανίστηκε εκεί
ένας με την ΚΛΕΙΔΑ της ΣΟΦΙΑΣ,
δεικνύοντας
την οδό του ΦΩΤΟΣ
σε όλους.
Δείκνυε σε όλους τους ανθρώπους
το μονοπάτι της επίτευξης,
την οδό του φωτός
που κυλά μεταξύ των ανδρών.
Κυριαρχούσε στο σκότος
και οδηγούσε τον ΑΝΘΡΩΠΟ-ΨΥΧΗ
προς τα επάνω,
στα ύψη
που ήταν ΕΝΑ
με το Φως.
Είχε διαιρέσει τα Βασίλεια
σε δέκα
και τα κυβερνούσαν
τα τέκνα των ανθρώπων.
Σε ένα άλλο
έχτισε έναν ΝΑΟ,
μα όχι με τα τέκνα των ανθρώπων.
Κάλεσε απο τον ΑΙΘΕΡΑ
την ουσία του.
Την καλούπωσε
και της έδωσε,
με την δύναμη του ΥΤΟΛΑΝ,
τις μορφές
που είχε πλάσει
με τον νου Του.
Χιλιόμετρο με χιλιόμετρο
κάλυπτε την νήσο,
και ο χώρος
σταδιακά αυξήθηκε
με την ισχύ του.
Μαύρος,
μα όχι μαύρος,
μα σκοτεινός ως ο χωροχρονος,
βαθιά μέσα στην καρδιά του υπήρχε
η ΟΥΣΙΑ του ΦΩΤΟΣ.
Τάχιστα
δημιουργήθηκε ο ΝΑΟΣ,
που καλουπώθηκε
και σχηματοποιήθηκε
απο την ΛΕΞΗ
του ΕΝΟΙΚΟΥ,
που καλούσε το άμορφο
σε μορφοποίηση.
Τότε εντός του
οικοδόμησε μεγάλες αίθουσες
και τις γέμισε
με μορφές που καλούσε
απο τον ΑΙΘΕΡΑ.
Τις γέμισε με σοφία
που καλούσε με το νου Του.
Εντός του ΝΑΟΥ του
άμορφος ήταν
μα ταυτόχρονα μορφοποιημένος
κατ' εικόνα των ανθρώπων.
Ενοικούσε ανάμεσά τους,
παρ'ό,τι δεν ήταν ένας εξ αυτών.
Πολύ διαφορετικός ήταν
απο τα τέκνα των ανθρώπων.
ΤΡΕΙΣ
επέλεξε απο τον λαό
που έγιναν η πύλη του.
ΤΡΕΙΣ
επέλεξε απο τον Ύψιστο,
για να γίνουν ο σύνδεσμός του
με την Ατλαντίδα.
Ήταν οι αγγελιαφόροι,
που μετέφεραν το συμβούλιό του
στους βασιλείς
των τέκνων των ανθρώπων.
Και άλλους έφερε
διδάσκοντάς τους τη σοφία
για να γίνουν διδάσκαλοι
στα τέκνα των ανθρώπων.
Τοποθέτησε αυτούς
στην νήσο του ΟΥΝΤΑΛ,
για να γίνουν διδάσκαλοι του ΦΩΤΟΣ
στους ανθρώπους.
Έκαστος των επιλέκτων,
διδάχθηκε για δεκαπέντε χρόνια.
Μόνο έτσι μπορούσε να έχει την κατανόηση
να φέρει ΦΩΣ
στα τέκνα των ανθρώπων.
Έτσι δημιουργήθηκε ο Ναός,
ένα κατοικητήριο
για τον Διδάσκαλο των ανθρώπων.
Εγώ,
ο ΘΩΘ,
αναζητώ πάντοτε την σοφία,
ερευνώντας
στο σκότος
και το φως.
Για πολύ καιρό
κατά τη νεότητά μου
ταξίδεψα στην ατραπό,
αναζητώντας πάντοτε
να αποκτήσω νέα γνώση,
ώσπου
μετά απο πολύ αγώνα
μου έφερε το ΦΩΣ
ένας
απο τους ΤΡΕΙΣ.
Μου έφερε
τις προσταγές του Ενοίκου,
καλώντας με
απο το σκότος
στο ΦΩΣ.
Με οδήγησε
μπροστά στον ΕΝΟΙΚΟ,
βαθιά μέσα στον Ναο
μπροστά στο μέγα ΠΥΡ.
Εκεί
επάνω στον μεγάλο θρόνο,
παρατήρησα τον ΕΝΟΙΚΟ,
ενδεδυμένο ΦΩΣ
να αστράφτει πυρ.
Γονάτισα μπροστά σε εκείνη την μεγάλη σοφία,
αισθανόμενος το ΦΩΣ
να ρέει απο μέσα μου σε κύματα.
Τότε άκουσα την φωνή του ΕΝΟΙΚΟΥ
να λέει:
''Ω σκότος, έλα στο Φως.
Για πολύ καιρό
έχεις αναζητήσει την οδό προς το ΦΩΣ.
Κάθε ψυχή επάνω στην γη
η οποία ελευθερώνεται απο τις αλυσίδες της,
σύντομα θα ελευθερώνεται
και απο τα δεσμά της νύχτας.
Υψώθηκες μέσα απο το σκότος
και προσέγγισες το Φως του σκοπού σου.
Εδώ θα ενοικήσεις,
ένα απο τα τέκνα μου,
αρχειοφύλαξ όσων συγκεντρώθηκαν με σοφία,
εργαλείο του ΦΩΤΟΣ απο το επέκεινα.
Ετοιμάσου να κάνεις εκείνο που απαιτείται,
διατηρητή της σοφίας
μέσα στους αιώνες του σκότους,
που σύντομα θα έρθει
στα τέκνα των ανθρώπων.
Ζήσε εδώ
και πιες όλη τη σοφία.
Μυστικά και μυστήρια
θα αποκαλυφθούν σε εσένα''.
Απάντησα
στον ΔΙΔΑΣΚΑΛΟ των ΚΥΚΛΩΝ
λέγοντας:
''Ω Φως,
που κατήλθες στους άνδρες,
δώσε μου την σοφία σου,
ώστε να μπορέσω να γίνω
διδάσκαλος των ανδρών.
Δώσε μου
το ΦΩΣ σου
ώστε να μπορέσω
να ελευθερωθώ''.
Μου μίλησε ξανά
ο ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
και είπε:
''Η μία εποχή μετά την άλλη
θα ζει μέσα απο την σοφία σου
έως ότου πάνω απο την Ατλαντίδα
θα κυλούν τα κύματα του ωκεανού.
Θα τηρείς το Φως,
αν και κρυμμένο στο σκότος,
μα έτοιμο να έλθει πάντα
μόλις το καλέσεις.
Πήγαινε τώρα
και μάθε ακόμη μεγαλύτερη σοφία,
αναπτύξου
μέσω του ΦΩΤΟΣ
στο ΟΛΟΝ
της Αιωνιότητας''.
Για πολύ καιρό ενοίκησα
στον Ναό του ΕΝΟΙΚΟΥ,
ώσπου στο τέλος
ήμουν Ένα
με το ΦΩΣ.
Τότε ακολούθησα το μονοπάτι
προς τα πεδία των άστρων.
Βαθιά μέσα στην καρδιά της γης
ακολούθησα την οδό
μαθαίνοντας τα μυστικά,
μαθαίνοντας οτι
όπως επάνω έτσι και κάτω ˙
μαθαίνοντας την ατραπό
στις ΑΙΘΟΥΣΕΣ του ΑΜΕΝΘΟΥΣ ˙
μαθαίνοντας τον ΝΟΜΟ
ο οποίος ισορροπεί τον κόσμο.
Σε κρυμμένους χώρους της γης
διείσδυσα εγώ με την σοφία μου,
βαθιά κάτω απο την επιφάνεια της γης,
στο μονοπάτι που ήταν για αιώνες κρυμμένο
απο τα τέκνα των ανθρώπων.
Μου αποκαλύφθηκε
ακόμη περισσότερη σοφία
έως ότου κατέκτησα νέα γνώση
και βρήκα οτι όλα είναι μέρος κάποιου όλου,
μεγάλου και ακόμη μεγαλύτερου απο όλα όσα γνωρίζουμε.
Ερεύνησα λοιπόν βαθιά
και ακόμη βαθύτερα
στην καρδιά του Απείρου
μέσα στους αιώνες
και βρήκα
όλο και περισσότερα μυστήρια.
Τώρα,
ενώ κοιτώ μέσα απο τους αιώνες,
γνωρίζω οτι η σοφία δεν έχει όρια
και αυξάνει διαρκώς
μέσα στους αιώνες
ούσα Ένα με το Άπειρο,
που είναι μεγαλύτερο απο όλα.
Στην αρχαία ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ
υπήρχε φως,
και όμως σε καθετί
υπήρχε κρυμμένο
και το σκότος.
Μερικοί
απο τους ανθρώπους
που είχαν υψωθεί
έπεσαν
απο το Φως
στο σκότος.
Έγιναν υπερήφανοι
εξ αιτίας της γνώσης τους
και της θέσης τους
μεταξύ των ανθρώπων.
Έσκαψαν βαθιά
μέσα στο απαγορευμένο
και έτσι άνοιξαν την πύλη
η οποία οδηγούσε
στα χαμηλά πεδία.
Επεδίωξαν
να αποκτήσουν
περισσότερη γνώση,
μα έψαξαν
να την φέρουν
απο κάτω.
Εκείνος
ο οποίος
κατέρχεται κάτω,
πρέπει να έχει ισορροπία,
αλλιώς δεσμεύεται
απο το έλλειμα Φωτός μας.
Τότε εκείνοι άνοιξαν,
με την γνώση τους,
μονοπάτια
απαγορευμένα για τον άνδρα.
Όμως
μέσα στον Ναό του
και επιβλέπων τα πάντα,
ο ΕΝΟΙΚΟΣ
περιήλθε στο ΑΓΚΟΥΑΝΤΙ του,
ενώ η Ψυχή του
περιπλανήθηκε ελεύθερη
στην Ατλαντίδα.
Είδε λοιπόν
τους Ατλαντείους,
που με την μαγεία τους
άνοιγαν την πύλη
που θα έφερνε στην γη
μεγάλη συμφορά.
Πέταξε γρήγορα η Ψυχή Του
πίσω στο σώμα Του
και ο ίδιος εγέρθηκε
απο το ΑΓΚΟΥΑΝΤΙ του.
Κάλεσε
τους Τρεις
ισχυρούς αγγελιαφόρους
δίνοντάς τους διαταγές
που συντάραξαν τον κόσμο.
Βαθιά κάτω
απο την επιφάνεια της γης,
στις
ΑΙΘΟΥΣΕΣ του ΑΜΕΝΘΟΥΣ,
κατήλθε
ο ΕΝΟΙΚΟΣ
γρήγορα.
Κάλεσε ΕΚΕΙΝΟΝ,
και με τις δυνάμεις
των Επτά Κόσμων
που χειριζόταν,
άλλαξε
την ισορροπία της γης.
Βύθισε την Ατλαντίδα,
κάτω απο τα σκοτεινά κύματα.
Κατέστρεψε την πύλη
που είχε ανοίξει,
την πύλη
που οδηγούσε κάτω.
Καταστράφηκαν
όλες οι νήσοι,
εκτός απο το ΟΥΝΑΛ
και ένα μέρος της νήσου
των υιών του ΕΝΟΙΚΟΥ.
ΕΚΕΙΝΟΣ τους διαφύλαξε,
ώστε να είναι οι διδάσκαλοι,
φώτα στο μονοπάτι
για εκείνους που έπονται μετά,
φώτα για τα μικρότερα
τέκνα των ανθρώπων.
Τότε εγώ,
ο ΘΩΘ,
παρουσιάστηκα μπροστά του
και Εκείνος έδωσε οδηγίες
για όλα όσα θα έπρεπε να κάνω,
λέγοντας:
''Λάβε εσύ,
Ω ΘΩΘ,
όλη την σοφία σου,
λάβε όλα τα αρχεία σου,
λάβε όλη τη μαγεία σου
και προχώρησε ως διδάσκαλος των ανθρώπων.
Προχώρησε διατηρώντας τα αρχεία
έως τον καιρό που το ΦΩΣ θα αυξηθεί
μεταξύ των ανθρώπων.
ΦΩΣ θα είσαι όλες αυτές τις εποχές,
κρυμμένο και όμως θα ανακαλύπτεσαι
απο τους φωτισμένους ανθρώπους.
Πάνω σε όλη την γη,
ΕΜΕΙΣ δίνουμε δύναμη,
σε ελευθερώνουμε να δώσεις ή να πάρεις.
Συγκέντρωσε τώρα
τους υιούς της Ατλαντίδας.
Λάβε τους
και πήγαινε στους
λαούς των πέτρινων σπηλαίων.
Πέτα στην γη
των Τέκνων του ΚΕΜ''.
Πήρα τους γιούς της Ατλαντίδας.
Μέσα στο διαστημόπλοιό (spaceship) μου
έφερα όλα τα αρχεία μου,
έφερα τα αρχεία
της βυθισμένης Ατλαντίδας.
Συγκέντρωσα όλες τις δυνάμεις μου
και πολλά όργανα της ισχυρής μαγείας.
Ανυψωθήκαμε τότε
με τα φτερά του πρωινού.
Ανήλθαμε ψηλά
πάνω απο τον Ναό,
αφήνοντας πίσω τους Τρεις
και τον ΕΝΟΙΚΟ,
βαθιά στις ΑΙΘΟΥΣΕΣ
κάτω απο το ΝΑΟ.
Ο μεγάλος Ναός
βυθίστηκε κάτω απο τα κύματα,
κλείνοντας την οδό
προς τους ΚΥΡΙΟΥΣ των Κύκλων.
Και όμως
για όποιον έχει τη γνώση
ανοιχτή θα είναι
η οδός προς τον ΑΜΕΝΘΗ.
Πετάξαμε γρήγορα,
με τα φτερά του πρωινού.
Πετάξαμε στην γη των τέκνων του ΚΕΜ.
Με την δύναμή μου,
τους κατέκτησα και τους κυβέρνησα.
Ύψωσα στο ΦΩΣ
τα Τέκνα του ΚΕΜ.
Βαθιά κάτω απο τους βράχους,
εγώ έθαψα το διαστημόπλοιό μου,
περιμένοντας τον χρόνο
όταν ο άνδρας θα μπορεί να είναι ελεύθερος.
Πάνω απο το διαστημόπλοιο,
οικοδομήσαμε ένα σημάδι,
με τη μορφή ενός λιονταριού,
που μοιάζει με άνδρα.
Εκεί λοιπόν
κάτω απο την εικόνα αυτή
αναπαύεται ακόμη
το διαστημόπλοιό μου
περιμένοντας να χρησιμοποιηθεί
όταν ανάγκη προκύψει.
Γνώριζε συ (ye),
Ω άνδρα,
οτι μακράν στο μέλλον
εισβολείς θα έρθουν
απο έξω
απο τo βάθος.
Τότε ξύπνα
συ (ye)
που έχεις την σοφία,
αποκάλυψε το πλοίο μου
και νίκα με ευκολία.
Βαθιά κάτω απο την εικόνα
απλώνεται το μυστικό μου.
Ερεύνησε
και βρες το
στην πυραμίδα που οικοδόμησα.
Καθένας
είναι για τον άλλον
ο θεμέλιος λίθος.
Καθένας είναι η πύλη
που οδηγεί στην ΖΩΗ.
Ακολούθησε την ΚΛΕΙΔΑ
που αφήνω πίσω μου.
Αναζήτησε
και η πύλη προς την ΖΩΗ
θα είναι δική σου.
Ψάξε στην πυραμίδα μου,
βαθιά στο πέρασμα
που καταλήγει σε έναν τοίχο.
Χρησιμοποίησε
την ΚΛΕΙΔΑ των ΕΠΤΑ
και η οδός θα σου αποκαλυφθεί.
Σου έχω δώσει την σοφία μου.
Σου έχω δείξει την οδό μου.
Ακολούθησε την οδό,
επίλυσε τα μυστικά μου.
Σου έχω δείξει την οδό.
[ΤΕΛΟΣ ΠΙΝΑΚΟΣ Ε']
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου