ΚΑΙΡΟΣ
Το Τρογκίρ (ιταλ., δαλμ. Traù, κροατ. Trogir) είναι μια ιστορική πόλη και λιμάνι στις Δαλματικές Ακτές της Κροατίας. Πρόκειται για το αρχαιοελληνικό Τραγούριον (λατ. Tragurium). Έχει πληθυσμό 13.322 κατοίκων και βρίσκεται 27 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Σπλιτ. Το ιστορικό τμήμα της πόλης βρίσκεται πάνω σε ένα μικρό νησί κοντά στο νησί Τσίοβο.
Το 1997, το ιστορικό κέντρο της πόλης ανακηρύχθηκε από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς
Το 1997, το ιστορικό κέντρο της πόλης ανακηρύχθηκε από την UNESCO Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς
Hrvatski -Κροάτικα
Trogir (grčki: Tragurion, latinski: Tragurium, talijanski: Traù) je grad u Hrvatskoj koji administrativno pripada Splitsko-dalmatinskoj županiji.
Grad Trogir osnovali su grčki kolonisti s otoka Visa u III. st. pr. Krista. U srednjoj Europi smatran je najbolje sačuvanim rom
Arheološka istraživanja pokazuju da je čovjek na trogirskom otoku boravio već u dalekoj prapovijesti.
Trogir (Tragurium) kao naselje su tijekom III. st. pr. Kr. utemeljili grčki kolonisti, trgovci s Isse (Visa). Rimski Oppidum isticao se kvalitetnim mramorom. U to doba, život se nije odvijao samo u gradu nego i u polju, u rustikalnim vilama. Nedaleko od grada, oko brda Bijaći u naselju Siculi, u prvoj polovici I. st. car Klaudije naselio je svoje islužene veterane.
U Trogiru je 1271. otvorena prva ljekarna u Europi. Nalazila se u sklopu kuća u blizini katedrale i gradske lože. Izvorni dokument koji to potvrđuje je u privatnoj zbirci, a kopija u trogirskom muzeju.
Stari dio grada Trogira uvršten je na UNESCOv popis Spomenika svjetske kulturne baštine.
Grad Trogir osnovali su grčki kolonisti s otoka Visa u III. st. pr. Krista. U srednjoj Europi smatran je najbolje sačuvanim rom
Arheološka istraživanja pokazuju da je čovjek na trogirskom otoku boravio već u dalekoj prapovijesti.
Trogir (Tragurium) kao naselje su tijekom III. st. pr. Kr. utemeljili grčki kolonisti, trgovci s Isse (Visa). Rimski Oppidum isticao se kvalitetnim mramorom. U to doba, život se nije odvijao samo u gradu nego i u polju, u rustikalnim vilama. Nedaleko od grada, oko brda Bijaći u naselju Siculi, u prvoj polovici I. st. car Klaudije naselio je svoje islužene veterane.
U Trogiru je 1271. otvorena prva ljekarna u Europi. Nalazila se u sklopu kuća u blizini katedrale i gradske lože. Izvorni dokument koji to potvrđuje je u privatnoj zbirci, a kopija u trogirskom muzeju.
Stari dio grada Trogira uvršten je na UNESCOv popis Spomenika svjetske kulturne baštine.
Ιστορία
Τον 3ο αιώνα π.Χ., κάτοικοι των Συρακουσών ίδρυσαν αποικία στο νησί Ίσσα (σημ. πόλη Βις), από το οποίο προέρχονταν οι άποικοι που ίδρυσαν την πόλη Τραγούριον, η οποία αναφέρεται και από τους ιστορικούς και γεωγράφους Στράβωνα και Πτολεμαίο.
Στράβων,Γεωγραφικά/Ζ 5.5
Παρ᾽ ὅλην δ᾽ ἣν εἶπον παραλίαν νῆσοι μὲν αἱ Ἀψυρτίδες, περὶ ἃς ἡ Μήδεια λέγεται διαφθεῖραι τὸν ἀδελφὸν Ἄψυρτον διώκοντα αὐτήν. Ἔπειτα ἡ Κυρικτικὴ κατὰ τοὺς Ἰάποδας· εἶθ᾽ αἱ Λιβυρνίδες περὶ τετ ταράκοντα τὸν ἀριθμόν· εἶτ᾽ ἄλλαι νῆσοι, γνωριμώταται δ᾽ Ἴσσα, Τραγούριον, Ἰσσέων κτίσμα, Φάρος, ἡ πρότερον Πάρος, Παρίων κτίσμα, ἐξ ἧς Δημήτριος ὁ Φάριος, καὶ ἡ τῶν Δαλματέων παραλία καὶ τὸ ἐπίνειον αὐτῶν Σάλων. Ἔστι δὲ τῶν πολὺν χρόνον πολεμησάντων πρὸς Ῥωμαίους τὸ ἔθνος τοῦτο· κατοικίας δ᾽ ἔσχεν ἀξιολόγους εἰς πεντήκοντα, ὧν τινὰς καὶ πόλεις, Σάλωνά τε καὶ Πριάμωνα καὶ Νινίαν καὶ Σινώτιον, τό τε νέον καὶ τὸ παλαιόν, ἃς ἐνέπρησεν ὁ Σεβαστός.Στράβων,Γεωγραφικά/Β 5.20
...ἀνέχων στενὸς καὶ μακρός͵ μῆκος μὲν ὅσον ἑξακισχιλίων σταδίων͵ πλάτος δὲ τὸ μέγιστον διακοσίων ἐπὶ τοῖς χιλίοις. νῆσοι δέ εἰσιν ἐνταῦθα συχναὶ μὲν αἱ πρὸ τῆς Ἰλλυρίδος͵ αἵ τε Ἀψυρτίδες καὶ Κυρικτικὴ καὶ Λιβυρνίδες͵ ἔτι δ᾽ Ἴσσα καὶ Τραγούριον καὶ ἡ Μέλαινα Κόρκυρα καὶ Φάρος͵ πρὸ τῆς Ἰταλίας δὲ αἱ Διομήδειοι...Ὅταν ἡ αὐτοκρατορία τῶν Συρακουσῶν χάθηκε περίπου τὸ 350 π.Χ. οἱ ἀνεξάρτητες ἀποικίες, Ἴσσα καὶ Φάρος παρέμειναν στὴν Ἀδριατικὴ καὶ ἐξελίχθηκαν σὲ πραγματικὲς ἰσχυρὲς ἐλεύθερες πόλεις μὲ τὸ δικό τους σύνταγμα, νόμισμα, σταθεροὺς δεσμοὺς μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ ὑψηλὸ ἐπίπεδο πνευματικῆς καὶ πολιτικῆς ζωῆς (Klaic, 1899; Novak, 2004). Ἀργότερα ἀκόμα, ἡ Ἴσσα ἵδρυσε τὶς δικές της «ὑποαποικίες», Τραγούριον (σήμερα Trogir), Ἐπέτιον (σήμερα Stobrec), Σάλον (σήμερα Solin) καὶ ἐγκατάσταση στὸ μέρος τῆς σημερινῆς Lumbarda στὸ νησὶ Korcula, ποὺ μνημονεύεται τὸν 1ο π.Χ. αἰώνα «μέλαινα κόρκυρα» (Novak, 2004)
Το Τραγούριον αναπτύχθηκε σε μεγάλο λιμάνι μέχρι τους ρωμαϊκούς χρόνους (λατ. ονομασία Tragurium Civium Romanorum), οπότε και άρχισε να την ανταγωνίζεται η δαλματική πόλη των Σαλωνών. Μετά από επίθεση Σλάβων και Αβάρων στην πόλη των Σαλώνων, η οποία καταστράφηκε, οι κάτοικοί της κατέφυγαν στο Τρογκίρ.
Μετά τις κατακτήσεις του Καρλομάγνου, οι δαλματικές πόλεις πέρασαν στα χέρια των Φράγκων. Τον 11ο αιώνα, ιδρύθηκε στο Τρογκίρ επισκοπή, η οποία καταργήθηκε αιώνες μετά το 1828, ενώ το 1107 ιδρύθηκε επίσημα ως αυτόνομη πόλη από τον Ούγγρο βασιλιά Κολομάν. Το 1123, η πόλη κατακτήθηκε και καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τους Σαρακηνούς. Ωστόσο, ανέκαμψε σε σύντομο χρονικό διάστημα και γνώρισε μεγάλη οικονομική άνθηση κατά το 12ο και 13ο αιώνα. Το 1242, κατέφυγε εκεί ο Βασιλιάς Μπέλα Δ' της Ουγγαρίας, θέλοντας να ξεφύγει από τους Τατάρους.
To 1420 είναι η χρονολογία-αφετηρία για την μακροχρόνια κυριαρχία των Ενετών στην περιοχή. Με την πτώση της Βενετίας το 1797, το Τρογκίρ πέρασε στη δυναστεία των Αψβούργων. Έπειτα από ένα διάστημα γαλλικής κατοχής από το 1806 ως το 1814, κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων, μέχρι το 1914 ανήκε στην Αυστροουγγαρία.
Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, το Τρογκίρ και όλη η Κροατία αποτέλεσε μαζί με τη Σλοβενία, την Κροατία και τη Σερβία το Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας, περίοδο κατά την οποία οι Ιταλοί κάτοικοι της πόλης, άλλοτε άρχουσα τάξη και μεγάλη σε πληθυσμό, αναγκάστηκαν να φύγουν προς την Ιταλία.
Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το Τρογκίρ καταλήφθηκε από την Ιταλία το 1941 και τη Γερμανία το 1943. Απελευθερώθηκε το 1944, αποτέλεσε τμήμα της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας μέχρι τη διάλυσή της, οπότε το 1991 ανήκει επίσημα στο κράτος της Κροατίας.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, ιδρύθηκε στην πόλη ναυπηγείο, του οποίου η ναυπηγική δραστηριότητα αποτελεί μέχρι σήμερα τη κεντρική βάση της οικονομίας της περιοχής, μαζί με τον τουρισμό, τη γεωργία και την αλιεία.
Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το Τρογκίρ καταλήφθηκε από την Ιταλία το 1941 και τη Γερμανία το 1943. Απελευθερώθηκε το 1944, αποτέλεσε τμήμα της μεταπολεμικής Γιουγκοσλαβίας μέχρι τη διάλυσή της, οπότε το 1991 ανήκει επίσημα στο κράτος της Κροατίας.
Στις αρχές του 20ού αιώνα, ιδρύθηκε στην πόλη ναυπηγείο, του οποίου η ναυπηγική δραστηριότητα αποτελεί μέχρι σήμερα τη κεντρική βάση της οικονομίας της περιοχής, μαζί με τον τουρισμό, τη γεωργία και την αλιεία.
Περιγραφή
Το Τρόγκιρ (Trogir) είναι μια μικρή όμορφη ιστορική πόλη και λιμάνι στις Δαλματικές Ακτές της Κροατίας κοντά στο Σπλίτ.
Πρόκειται για το αρχαιοελληνικό Τραγούριον (λατινικά Tragurium), που ιδρύθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ., όταν κάτοικοι των Συρακουσών (ελληνική αποικία στη Σικελία) ίδρυσαν καινούργιες αποικίες αρχικά στο νησί Ίσσα της Αδριατικής και στη συνέχεια στο Τραγούριον, το σημερινό Trogir.
Το Τρόγκιρ θεωρείται ότι αποτελεί το καλύτερα σωζόμενο ρωμανο-γοτθικό συγκρότημα στην Αδριατική και σε ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη. Έχει μια συνεχή ιστορία 2.300 ετών, η οποία επηρεάστηκε πολιτισμικά από τους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους και τους Βενετούς.
Πρόκειται για το αρχαιοελληνικό Τραγούριον (λατινικά Tragurium), που ιδρύθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ., όταν κάτοικοι των Συρακουσών (ελληνική αποικία στη Σικελία) ίδρυσαν καινούργιες αποικίες αρχικά στο νησί Ίσσα της Αδριατικής και στη συνέχεια στο Τραγούριον, το σημερινό Trogir.
Το Τρόγκιρ θεωρείται ότι αποτελεί το καλύτερα σωζόμενο ρωμανο-γοτθικό συγκρότημα στην Αδριατική και σε ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη. Έχει μια συνεχή ιστορία 2.300 ετών, η οποία επηρεάστηκε πολιτισμικά από τους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους και τους Βενετούς.
Σήμερα το Τρόγκιρ έχει πληθυσμό 15.000 περίπου κατοίκων και βρίσκεται 27 χιλιόμετρα δυτικά της πόλης Σπλιτ. Το ιστορικό κέντρο της πόλης, που βρίσκεται πάνω σε ένα μικρό νησί, ανακηρύχθηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ το 1997 Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Η πόλη περιλαμβάνει πολλά ανάκτορα, ναούς, πύργους και κάστρα, όπως και ένα οχυρό σε ένα μικρό νησί. Η ρυμοτομία του νησιωτικού οικισμού χρονολογείται από την Ελληνιστική περίοδο, ενώ οι ρωμανικές εκκλησίες συνυπάρχουν με εξαίρετα κτίρια αναγεννησιακής και μπαρόκ αρχιτεκτονικής από τη βενετική περίοδο.
Η πόλη περιλαμβάνει πολλά ανάκτορα, ναούς, πύργους και κάστρα, όπως και ένα οχυρό σε ένα μικρό νησί. Η ρυμοτομία του νησιωτικού οικισμού χρονολογείται από την Ελληνιστική περίοδο, ενώ οι ρωμανικές εκκλησίες συνυπάρχουν με εξαίρετα κτίρια αναγεννησιακής και μπαρόκ αρχιτεκτονικής από τη βενετική περίοδο.
Μνημεία
Ιστορία του ΚΑΙΡΟΥ
Εξαιρετικό ελληνικό ανάγλυφο από την αρχή του 3ου αιώνα π.Χ. - Η εικόνα του γυμνού νεαρού άνδρα προσωποποιεί τον ΚΑΙΡΟ. Το χάλκινο άγαλμα του Καιρού είναι γνωστό από τον διάσημο Έλληνα γλύπτη Λύσιππο από την Σικυώνα.
Στην ελληνική μυθολογία ο Καιρός ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την ευνοϊκή χρονική στιγμή. Γραπτή μαρτυρία για την ύπαρξη του εμφανίζεται για πρώτη φορα τον 5ο αιώνα π.Χ. (στα ομηρικά έπη δεν συναντάται ο Καιρός, παρά μόνο το επίθετο «καίριος»). Προς τιμή του Καιρού συνέθεσε ποίημα ο Ίων ο Χίος, όπου τον αποκαλεί «τον νεότερο γιο του Δία», μάλλον μία ποιητική έκφραση και όχι μαρτυρία μιας παλαιότερης γενεαλογίας. Κατά μία άποψη ο ύμνος αυτός σχετίζεται με την έναρξη της λατρείας του Καιρού στην Ολυμπία. Και ο Μένανδρος ονόμαζε τον Καιρό θεό
Στην ελληνική μυθολογία ο Καιρός ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την ευνοϊκή χρονική στιγμή. Γραπτή μαρτυρία για την ύπαρξη του εμφανίζεται για πρώτη φορα τον 5ο αιώνα π.Χ. (στα ομηρικά έπη δεν συναντάται ο Καιρός, παρά μόνο το επίθετο «καίριος»). Προς τιμή του Καιρού συνέθεσε ποίημα ο Ίων ο Χίος, όπου τον αποκαλεί «τον νεότερο γιο του Δία», μάλλον μία ποιητική έκφραση και όχι μαρτυρία μιας παλαιότερης γενεαλογίας. Κατά μία άποψη ο ύμνος αυτός σχετίζεται με την έναρξη της λατρείας του Καιρού στην Ολυμπία. Και ο Μένανδρος ονόμαζε τον Καιρό θεό
Το Τρογκίρ έχει μια συνεχή ιστορία 2.300 ετών, η οποία επηρεάστηκε πολιτισμικά από τους αρχαίους Έλληνες, τους Ρωμαίους και τους Βενετούς. Η πόλη περιλαμβάνει πολλά ανάκτορα, ναούς και πύργους, όπως και ένα οχυρό σε ένα μικρό νησί. Η ρυμοτομία του νησιωτικού οικισμού χρονολογείται από την Ελληνιστική περίοδο, ενώ οι ρωμανικές εκκλησίες συνυπάρχουν με εξαίρετα κτίρια αναγεννησιακής και μπαρόκ αρχιτεκτονικής από τη βενετική περίοδο.
Το Τρογκίρ αποτελεί το καλύτερα σωζόμενο ρωμανο-γοτθικό συγκρότημα στην Αδριατική και σε ολόκληρη την Κεντρική Ευρώπη. Τα πιο σημαντικά μνημεία και αξιοθέατα είναι:
το ιστορικό κέντρο, με 10 εκκλησίες και κτίρια του 13ου αιώνα
η πύλη της πόλης από το 17ο αιώνα και τα τείχη του 15ου αιώνα
το φρούριο Καμερλένγκο
το ανάκτορο του Δούκα
ο καθεδρικός ναός του Αγίου Λαυρεντίου
τα ανάκτορα Τσιπίκο
η στοά με κολόνες (loggia) του 15ου αιώνα
το ιστορικό κέντρο, με 10 εκκλησίες και κτίρια του 13ου αιώνα
η πύλη της πόλης από το 17ο αιώνα και τα τείχη του 15ου αιώνα
το φρούριο Καμερλένγκο
το ανάκτορο του Δούκα
ο καθεδρικός ναός του Αγίου Λαυρεντίου
τα ανάκτορα Τσιπίκο
η στοά με κολόνες (loggia) του 15ου αιώνα
Sources / Bibliography / Photos
Polybii Historiarum reliquiae: Graece et Latine cum indicibus, vol. 2, IV, XVIIICroatian Census 2001 (Popis stanovništva 2001)
Frommer's Croatia by Karen Torme Olson & Sanja Bazulic Olson
UNESCO World Heritage Site: Trogir
Footprint Croatia by Jane Foster
http://www.wikipedia.org/
Texts and Transmission "Petronius"
C.Michael Hogan, "Diocletian's Palace", The Megalithic Portal, A. Burnham ed, Oct 6, 2007
Climate Summary for Trogir
http://whc.unesco.org
"Weatherbase.com". Weatherbase. 2013. Retrieved on July 13, 2013.
"МЕЖДУНАРОДНО СЪТРУДНИЧЕСТВО НА ОБЩИНА РУСЕ - Побратимени градове". Община Русе [Municipality Ruse] (in Bulgarian). Archived from the original on 2013-08-05. Retrieved 2013-08-12.
"Újbuda története" [Újbuda - New in History, Twin Towns]. Rafia.hu (in Hungarian). Archived from the original on 2013-05-21. Retrieved 2013-08-11.
http://www.partnerschaft-vaterstetten-trogir.de/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου