Λίνδος

 ENGLISH

Η Δημοτική Ενότητα Λίνδου βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά της νήσου Ρόδου σε απόσταση 50χλμ. περίπου από το Νομαρχιακό Μέγαρο.

Έχει έκταση 179 τ. χλμ. Προήλθε από τη συνένωση των κοινοτήτων Λίνδου, Λάρδου, Πυλώνας, Λαέρμων και Καλάθου. Προς Βορρά συνορεύει με τη Δημοτική Ενότητα  Αρχαγγέλου, προς νότο με τη Δημοτική Ενότητα Νότιας Ρόδου προς Δυσμάς με τη Δημοτική Ενότητα Ατταβύρου και τη Δημοτική Ενότητα  Καμείρου και προς Ανατολάς με τη θάλασσα.

Ιστορία

Η Λίνδος είναι μια από τις αρχαιότερες και πιο σημαντικές πόλεις της Ρόδου, χτισμένη πάνω σε μια ξεχωριστής σημασίας γεωγραφική θέση. Ο οικισμός εκτείνεται πάνω σε στενή λωρίδα ξηράς, που οριοθετείται ανατολικά από την αρχαία ακρόπολη, και από το βουνό Κράνα στα δυτικά. Στη βόρεια και στη νότια πλευρά ανοίγονται δυο όρμοι, αρκετά προστατευμένοι από ανέμους. Η φυσικά οχυρή της θέση και η εύκολη πρόσβαση στους δυο όρμους κατέστησαν τη Λίνδο σημαντική εμπορική πόλη, ήδη από πολύ πρώιμη εποχή.

Σύμφωνα µε τη μυθολογία, ο γιος του Ηρακλή Τληπόλεµος ίδρυσε τις τρεις αρχαίες πόλεις του νησιού, τη Λίνδο, την Ιαλυσό και την Κάμειρο, και εγκατέστησε τους Δωριείς στη Ρόδο. Ο ίδιος συµµετείχε στον Τρωικό Πόλεµο µε 9 πλοία, δείγµα της ναυτικής δύναµης του νησιού. Στην ευρύτερη περιοχή έχουν αποκαλυφθεί ευρήµατα της νεολιθικής περιόδου, της εποχής του Χαλκού και των μυκηναϊκών χρόνων. Στη συνέχεια, στα αρχαϊκά χρόνια, η Λίνδος εξελίχθηκε σε μεγάλη εμπορική και ναυτική δύναµη, υπό την διακυβέρνηση του μετριοπαθούς τυράννου Κλεόβουλου (6ος αιών. π.Χ.), ενός από τους «επτά σοφούς» της αρχαιότητας. Η Λίνδος υπήρξε μεγάλο θρησκευτικό κέντρο, όχι µόνο της Ρόδου, αλλά ολόκληρης της Ελλάδας, εξαιτίας του περίφημου ιερού της Λινδίας Αθηνάς. Η πρώτη διαµόρφωση του ιερού στην Ακρόπολη (ο αρχαϊκός ναός) και της πόλης αποδίδονται στον Κλεόβουλο. Την ίδια εποχή, εξάλλου, η πόλη-κράτος της Λίνδου συνέβαλε στον αποικισμό της Μεσογείου, ιδρύοντας αποικίες στη Σικελία (Γέλα, Ακράγας) και την Αφρική (Κυρήνη).

Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από τις Δαναϊδες, τις 50 κόρες του επώνυμου ήρωα των Αργείων Δαναού, που έκτισαν στη Λίνδο ναό της Αθηνάς ερχόμενες στο νησί από την Αίγυπτο όπου ζούσαν. Ο ήρωας Δαναός είχε καταφύγει στην Αίγυπτο για να ξεφύγει από τη ζήλεια της θεάς Ήρας. Η περίοδος της μεγάλης ακμής της πόλης είναι η αρχαϊκή (7ος - 6ος αι. π.Χ.).

Η ακρόπολη της Λίνδου αποτελούσε πάντα το κέντρο της ζωής του οικισμού. Το προελληνικό όνομα της, καθώς και λίγα προϊστορικά λείψανα μαρτυρούν την ύπαρξη ζωής στο χώρο ήδη από τη νεολιθική εποχή. Η λατρεία της θεάς Αθηνάς πρέπει να εγκαταστάθηκε στην ακρόπολη κατά τον 9ο αι. π.Χ., στα γεωμετρικά χρόνια. Κατά την αρχαϊκή περίοδο το νησί πρωτοστατεί στην αποικιακή κίνηση. Τον 6ο αι. π.Χ. κυριαρχεί στη Λίνδο η μορφή του τυράννου Κλεόβολου, ενός από τους επτά σοφούς της αρχαιότητας. Τότε έγιναν σημαντικά έργα υποδομής στην πόλη και οικοδομήθηκε ο αρχαϊκός ναός της Αθηνάς στην ακρόπολη σύμφωνα με το Διογένη Λαέρτιο.

Το 407/408 π.Χ., συµµετείχε (μαζί µε τις άλλες δυο πόλεις, Ιαλυσό και Κάμειρο) στην ίδρυση της Ρόδου, η οποία αποτέλεσε έκτοτε τη σημαντικότερη πόλη και πρωτεύουσα του νησιού. Παρ’ όλα αυτά, η Λίνδος δεν έχασε ποτέ τη σημασία της ως σπουδαίο αστικό κέντρο του νησιού, λόγω του ιερού της Αθηνάς. Οι διαµορφώσεις της ακρόπολης που σώζονται σήμερα (ναός, προπύλαια, κλίµακες, στοά) ανήκουν στους ελληνιστικούς χρόνους και απηχούν την τάση της εποχής για «θεατρικότητα» και κλιμακωτή προοπτική του χώρου.

Η περσική εξάπλωση στο Αιγαίο και αργότερα ο συνοικισμός της Ρόδου, στον οποίο συμμετείχε και η Λίνδος με τις δυο άλλες πόλεις του νησιού, την Ιαλυσό και την Κάμιρο, οδήγησαν στη σταδιακή μείωση της οικονομικής και πολιτικής σημασίας της Λίνδου. Ωστόσο το φημισμένο ιερό της παρέμεινε σε όλη την ελληνιστική αλλά και ρωμαϊκή περίοδο κέντρο λατρείας και το πρώτο ανάμεσα στα παραδοσιακά ιερά. Ο χώρος της λινδιακής ακρόπολης, από τόπος αφιερωμένος αποκλειστικά στη λατρεία στην αρχαιότητα, αποτέλεσε στη συνέχεια ασφαλές καταφύγιο σε περίοδο κρίσεων, για να καταλήξει όλο και περισσότερο με την πάροδο των αιώνων σε οχυρωμένη ακρόπολη με μόνιμη φρουρά.

Τα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής κυριαρχίας φαίνεται πως οι λιγοστοί κάτοικοι της πόλης κατέφυγαν στην Ακρόπολη και ο οικισμός εγκαταλείφθηκε. Κατά τους 13ο και 14ο αιώνες, όμως, παρατηρείται µία νέα ευημερία στην περιοχή, που επιβεβαιώνεται από την επανεγκατάσταση του πληθυσμού στο χώρο του σηµερινού οικισµού και τις μαρτυρίες για την ανάπτυξη του εμπορίου.

Το κάστρο χρησίμευε σαν καταφύγιο για τους κατοίκους του ανοχύρωτου οικισμού της Λίνδου και της γειτονικής Καλάθου. Το 1307, το κάστρο της Λίνδου κατελήφθη από τους Ιωαννίτες ιππότες και λίγο αργότερα ο μεγάλος μάγιστρος Foulques de Villaret κατέφυγε εκεί, όταν διώχθηκε από το Συμβούλιο των Ιπποτών και τον μάγιστρο De Pagnac. Κατά την Ιπποτοκρατία, οι κάτοικοι απέκτησαν προνόμια και φορολογικές απαλλαγές που τους επέτρεψαν να αναπτυχθούν οικονομικά. Μια από τις ελάχιστες υποχρεώσεις των Λινδίων ήταν η επάνδρωση μιας από τις οκτώ γαλέρες του τάγματος.

Το κάστρο εκτείνεται σε ολόκληρη σχεδόν την επιφάνεια του λόφου, καταλαμβάνοντας έκταση περίπου 12 στρεμμάτων και η περίμετρος των τειχών του φτάνει τα 508μ. Οι οχυρώσεις έχουν σχεδόν τριγωνικό σχήμα σε κάτοψη, με στενότερη τη νότια πλευρά, η οποία όμως διευρύνεται προς τον βορρά.

Πριν από το 1317, οι ιππότες επισκεύασαν τα οχυρωτικά έργα της ακρόπολης, επεμβαίνοντας και βελτιώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις βυζαντινές οχυρώσεις. Τα τείχη ενισχύθηκαν από πύργους διαφόρων τύπων (άλλοτε κυλινδρικούς και άλλοτε πενταγωνικούς), οι οποίοι όμως είναι λίγοι και ακολουθούν τη φυσική διαμόρφωση του βράχου. Σήμερα διατηρούνται δυο πύργοι: ένας στη νοτιοδυτική γωνία και ένας δυτικά από το Διοικητήριο. Οικόσημα ιπποτών εντοπίζονται σε δυο σημεία. Το πρώτο, πάνω από την είσοδο στο κάστρο, ανήκει στον ιππότη Antoine Aimer, πριόρη της Ακουιτανίας. Το δεύτερο στην πρόσοψη του διοικητηρίου, ανήκει στον Pierre D' Aubusson. Το διοικητήριο αποτελούσε κατάλυμα του καστελάνου, διοικητή του κάστρου. Καταλαμβάνει τη βορειοδυτική πλευρά των οχυρώσεων και βρίσκεται πάνω από την πύλη. Πρόκειται για ένα ορθογώνιο κτίριο, του οποίου ο βόρειος τοίχος είναι τμήμα της εξωτερικής οχύρωσης. Μια ακόμη κατασκευή της εποχής της Ιπποτοκρατίας είναι η μεγάλη μεσαιωνική σκάλα που οδηγεί στο διοικητήριο.

Το 1522 η ακρόπολη πέρασε στην κατοχή των Οθωμανών. Αυτοί τροποποίησαν τα οχυρωτικά έργα της ακρόπολης. Κατασκεύασαν γωνιακούς προμαχώνες ούτως ώστε να ανταποκριθούν στις αυξημένες αμυντικές απαιτήσεις της νέας πολεμικής τεχνολογίας που εγκαινίασε η χρήση της πυρίτιδας. Τα παλιά οχυρωτικά συστήματα δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στην ισχύ των πυροβόλων όπλων. Οι οθωμανικές επεμβάσεις καθαιρέθηκαν από το χώρο κατά την Ιταλοκρατία, όταν ξεκίνησαν οι πρώτες αναστηλωτικές εργασίες.

Δίπλα από το συγκρότημα του διοικητηρίου, στο δυτικό τμήμα του κάστρου και πάνω από τις λαξευμένες στο βράχο κινστέρνες, βρίσκεται ο βυζαντινός ναός του Αγίου Ιωάννη. Ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου. Η ακριβής χρονολόγησή του δεν είναι εφικτή. Από τους μελετητές προτείνεται ως πιθανότερη για την κατασκευή του ναού η περίοδος που εκτείνεται από το τέλος του 11ου αι. ως τον 13ο αι. Διατηρείται η τριμερής αψίδα του ιερού και από ένα παράθυρο σε κάθε κόγχη. Ο ναός φαίνεται ότι δέχτηκε τις απαραίτητες μετατροπές, ώστε να χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση των αναγκών των ιπποτών.

Περιγραφή

Στην ευρύτερη περιοχή έχουν αποκαλυφθεί ευρύµατα της νεολιθικής περιόδου, της εποχής του Χαλκού και των μυκηναϊκών χρόνων. Σύμφωνα με την παράδοση ιδρύθηκε από το Δαναό και συμμετείχε στον Τρωικό Πόλεμο, με ηγεμόνα της τότε τον Τληπόλεμο Διατέλεσε μέλος της Δωρικής Εξαπόλεως και στην ακρόπολή της είχε περίφημο ναό της Αθηνάς Λινδίας, ο οποίος πήρε την τελική του μορφή γύρω στο 300 π.Χ. Το 700 π.Χ. ήταν ήδη ένα σημαντικό εμπορικό κέντρο της περιοχής και είχε ναυτική δύναμη. Στους κλασικούς χρόνους, αν και δωρική πόλη, συμμετείχε στην Συμμαχία της Δήλου αλλά στη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου μετέστη[3] στους Λακεδαιμόνιους. Στα αρχαϊκά χρόνια, η Λίνδος εξελίχθηκε σε μεγάλη εμπορική και ναυτική δύναµη, υπό την διακυβέρνηση του μετριοπαθούς τυράννου Κλεόβουλου (6ος αιών. π.Χ.), ενός από τους «επτά σοφούς» της αρχαιότητας. Η σημασία της σταδιακά μειώθηκε μετά την ίδρυση της Ρόδου το 407 π.Χ.

Η αρχαία ακρόπολή της, αξιοποιήθηκε όχι μόνο από τους αρχαίους κατοίκους της περιοχής, αλλά και μετέπειτα από τους Ρωμαίους, τους Βυζαντινούς, τους Ιωαννίτες Ιππότες και τέλος, από τους Τούρκους.

Το σημαντικότερο αξιόθεατο είναι ο δωρικός ναός της Αθηνάς στην ακρόπολη της Λίνδου -ναός που οικοδομήθηκε το 300 π.Χ. στη θέση αρχαιότερου ναού. Επίσης: τα "Προπύλαια" του ιερού ναού, της ίδιας εποχής, η "Ελληνιστική Στοά", που χρονολογείται στο 200 π.Χ. (μήκους 87 μέτρων με 42 κίονες), η ροδία τριήρης που είναι ανάγλυφη σε βράχο στους πρόποδες της ακρόπολης (180 π.Χ.), ερείπια ενός ρωμαϊκού ναού αφιερωμένου πιθανόν στον Διοκλητιανό (300 μ.Χ.), το ελληνιστικό τείχος που περιβάλλει την ακρόπολη (ίδιας εποχής με τα Προπύλαια) και άλλα. Από τους Ιωαννίτες διασώζεται το Κάστρο τους που χτίστηκε λίγο πριν το 1317 (άγνωστο πότε ακριβώς) αλλά είναι γνωστό ότι οικοδομήθηκε πάνω σε αρχαιότερο βυζαντινό οικοδόμημα. Στη νότια πλευρά ένα πενταγωνικό οικοδόμημα ήλεγχε όλο το λιμάνι αλλά και το φρούριο και το δρόμο Από τα βυζαντινά χρόνια ενδιαφέρον παρουσιάζει η Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη, 13ου ή 14ου αιώνα, η οποία οικοδομήθηκε στα ερείπια παλαιότερης εκκλησίας η οποία πρέπει να είχε χτιστεί εκεί γύρω στο 500 μ.Χ. Στην περιοχή αυτή γυρίστηκαν μερικές σκηνές από την ταινία "Τα κανόνια του Ναβαρόνε".

Οι ανασκαφές στη Λίνδο έγιναν κατά την περίοδο 1900-1914 από το ίδρυμα Carlsberg της Δανίας υπό τη διεύθυνση των Kinch και Blinkenberg την πρώτη περίοδο και του E. Dyggve τη δεύτερη. Κατά την πρώτη περίοδο ερευνήθηκε συστηματικά ο χώρος ως το φυσικό βράχο και αποκαλύφτηκαν όλα τα μνημεία της ακρόπολης καθώς και η νεκρόπολη της Λίνδου που εκτείνεται στους γύρω λόφους. Τη δεύτερη περίοδο πραγματοποιήθηκε συστηματικότερη μελέτη των ήδη αποκαλυφθέντων μνημείων.

Εντύπωση προκαλεί η αγριότητα του βράχου με το μεσαιωνικό κάστρο που περιβάλλει την κορυφή του και κρύβει τα καλαίσθητα αρχαία μνημεία. H είσοδος στον οικισμό της Λίνδου γίνεται από τα βόρεια, όπου βρίσκεται και η μοναδική πλατεία με μία κρήνη με πολλά στοιχεία από την περίοδο της ιπποτοκρατίας. Από τα μνημεία της αρχαιότητας σώζονται σήμερα μόνο λίγα ερείπια ενός ιερού του Διονύσου και του κοίλου του θεάτρου. Στο λόφο μπροστά στην ακρόπολη υπ ο λεγόμενος ''τάφος του Κλεοβούλου''. Πολυάριθμοι τάφοι υπάρχουν στις πλαγιές του ακρωτηρίου Κράνα.

Το αρχαίο θέατρο βρίσκεται στη νοτιοδυτική πλευρά του λόφου, κάτω από το ναό της Aθηνάς. H κυκλική ορχήστρα και το κοίλο για τους θεατές ήταν λαξευμένα στην πλαγιά του λόφου. Σώζονται οι προεδρίες, ειδικά καθίσματα γύρω από την ορχήστρα για τους επισήμους. Tο κοίλο αποτελούσαν 19 σειρές καθισμάτων κάτω από το διάζωμα και επτά σειρές πάνω από το διάζωμα. Oι τρεις πρώτες σειρές προορίζονταν επίσης για τους επισήμους. Aπό τις εννέα κερκίδες σώζονται μόνο οι πέντε. H χωρητικότητα του θεάτρου ανερχόταν στους 1800 θεατές. Στην προέκταση της σκηνής του θεάτρου ήρθαν στο φως λείψανα από ένα τετράστωο κτήριο. Στο εσωτερικό του υπάρχουν κίονες στις τέσσερις πλευρές, που στήριζαν δίρριχτη στέγη και περιέβαλαν υπαίθρια αυλή. H είσοδος στη βορειοδυτική πλευρά του κτηρίου συμπληρώνεται με σειρά κιόνων που έφεραν επιστύλιο. Το κτήριο θα προοριζόταν για θρησκευτικές τελετές. Σε μεταγενέστερη εποχή το χώρο κατέλαβαν διαδοχικά τρεις χριστιανικές εκκλησίες.

Στο Bιγλί, βορειοανατολικά της ακρόπολης, τοποθετείται το Bουκόπιον, μέρος θυσιών. Στους γύρω βράχους σώζονται 38 επιγραφές, που ταυτίζουν το χώρο. Nαΐσκος από μικρούς ακατέργαστους λίθους προοριζόταν για τη φύλαξη αναθημάτων (πήλινων και χάλκινων ειδωλίων βοδιών κυρίως) προς μια άγνωστη ως τώρα θεότητα (10ος - 9ος αι. π.X.).

Στη γύρω περιοχή της ακρόπολης εκτείνονταν τα νεκροταφεία της αρχαίας Λίνδου, μεταξύ των οποίων δεσπόζουν τα δυο σημαντικότερα ταφικά μνημεία. Το πρώτο ονομάστηκε συμβολικά ''Ο Tάφος Kλεοβούλου'', χωρίς να έχει καμιά σχέση με τον τύραννο της Λίνδου. Αποτελεί το ταφικό μνημείο μιας πλούσιας οικογένειας. Πρόκειται για κυκλικό κτίσμα, με επιμελημένη τοιχοδομία και θολωτή στέγη. Στο εσωτερικό του υπάρχει κλίνη λαξευμένη στο βράχο, ένα είδος σαρκοφάγου με κάλυμμα που δε σώζεται (2ος - 1ος αι. π.X.). ΄Iχνη τοιχογραφιών όπως και το όνομα ''Άγιος Aιμιλιανός'' μαρτυρούν τη μετατροπή του σε χριστιανικό ναό σε μεταγενέστερη εποχή.

Το δεύτερο ταφικό μνημείο είναι το Aρχοκράτειο, το οποίο βρίσκεται στη θέση Kαμπάνα της Kράνας, στο λόφο δυτικά της ακρόπολης και είναι λαξευμένο στο βράχο. Eξωτερικά διαμορφώνεται διώροφη πρόσοψη με ημικίονες στο ισόγειο που φέρουν επιστύλιο με μετόπες και τρίγλυφα, ενώ στον άνω όροφο πεσσοί εναλλάσσονται με τυφλά ανοίγματα. Στην πρόσοψη του ορόφου είχαν στηθεί επιτύμβιοι βωμοί με τα ονόματα των νεκρών στις βάσεις τους. Στο εσωτερικό του διάδρομος οδηγούσε σε χώρο ταφικών τελετών. Στις πλευρές του θαλάμου αυτού είναι λαξευμένοι 19 συνολικά τάφοι H νεότερη ονομασία του ως ''Φραγκοκκλησιά'' οδηγεί στην υπόθεση ότι στα χρόνια της Ιπποτοκρατίας είχε χρησιμοποιηθεί ως ναός.

Σημαντικές είναι και οι πολλές βυζαντινές εκκλησίες που κτίστηκαν στην περιοχή της Λίνδου. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν ο ναϊσκος του Tαξιάρχη Mιχαήλ Στρατηλάτη κάτω από την πλατεία του οικισμού, ο Άγιος Γεώργιος ο Xωστός που βρίσκεται στη βορειοδυτική παρυφή του, ο Άγιος Γεώργιος ο Παχυμαχιώτης ή ο Πάνω, ο Άγιος Mηνάς και ο Άγιος Δημήτριος που είναι κτισμένος βορειοανατολικά από την είσοδο της ακρόπολης. Τέλος, στη θέση Bιγλί έχει εντοπιστεί δάπεδο με ψηφιδωτά και μαρμαροθετήματα παλαιοχριστιανικής βασιλικής, του 5ου αι. μ.Χ.

Μνημεία

Σήμερα, η ανάβαση στην Ακρόπολη γίνεται από τον ίδιο ανηφορικό δρόμο, όπως και στην αρχαιότητα. Έξω από το κάστρο υποδέχεται τον επισκέπτη η λαξευμένη στο βράχο πρύμνη πλοίου, η τριημιολία, χαρακτηριστικός τύπος ροδιακού πολεμικού πλοίου της εποχής. Το ανάγλυφο ήταν βάθρο αγάλματος του ναυάρχου Αγησάνδρου, έργο του γλύπτη Πυθόκριτου.
  Το μεσαιωνικό κάστρο, με τα οικόσημα των ιπποτών να στέκουν ακόμη και σήμερα εμβληματικοί φύλακες, εκτείνεται σε ολόκληρη σχεδόν την επιφάνεια του λόφου.

Θέατρο

 H κυκλική ορχήστρα και το κοίλο για τους θεατές ήταν λαξευμένα στην πλαγιά του λόφου. Σώζονται οι προεδρίες, ειδικά δηλαδή καθίσματα γύρω από την ορχήστρα για τους επισήμους. Το κοίλον αποτελείτο από 19 σειρές καθισμάτων κάτω από το διάζωμα και επτά σειρές πάνω από το διάζωμα. Από τις 9 κερκίδες σώζονται μόνο 5. H χωρητικότητα του θεάτρου ανερχόταν στους 1800 θεατές.

  Το αρχαίο ιερό καταλαμβάνει την κορυφή της ακρόπολης. Για να φτάσει κανείς στο ναό της Αθηνάς περνά μέσα από τη μεγάλη δωρική στοά και εν συνεχεία ανεβαίνει τα 34 σκαλοπάτια που οδηγούν στα προπύλαια. Τα αναστηλωμένα σήμερα μνημεία του ιερού μαρτυρούν την προσπάθεια του αρχαίου αρχιτέκτονα για την απόδοση θεατρικότητας και προοπτικής κλιμάκωσης στο χώρο. Ο δωρικός ναός της Αθηνάς είναι χτισμένος στο ψηλότερο σημείο του βράχου, ο καταληκτήριος σταθμός της κλιμακωτής ανοδικής πορείας στην ακρόπολη.

 Η περίοπτη θέση του προσφέρει μια εκπληκτική πανοραμική θέα προς τ’ άλλα μνημεία και τη θάλασσα. Χτίστηκε στο β΄ μισό του 4ου αι. ή στις αρχές της Ελληνιστικής περιόδου, αντικαθιστώντας τον αρχαϊκό ναό του Κλεόβουλου, που κάηκε το 392 π.Χ. Σύμφωνα μάλιστα με το Χρονικό της Λίνδου, τη σημαντικότερη γραπτή πηγή της αρχαιότητας για την ιστορία του ιερού, στο νέο ναό τοποθετήθηκε λατρευτικό άγαλμα της θεάς, αντίστοιχου τύπου με τη χρυσελεφάντινη Αθηνά του Φειδία στον Παρθενώνα.

Βουκόπιον

Στην περιφέρεια της ακρόπολης σώζονται διάσπαρτα μνημεία της αρχαίας πόλης. Κάτω από το ναό της Αθηνάς βρίσκεται το αρχαίο θέατρο, λαξευμένο στη ΝΔ πλευρά του λόφου, και στην προέκτασή του το Τετράστωο, κτίριο που προοριζόταν πιθανότατα για λατρευτικές τελετές. Ένα ιδιαίτερο μνημείο είναι το Βουκόπιον στα βορειοανατολικά της ακρόπολης. Αποτελούσε τόπο θυσιών, όπως μαρτυρούν οι 38 επιγραφές που σώζονται στους γύρω λόφους.

Τάφος του Κλεόβουλου

Αρχοκράτειο

Δύο ακόμη σημαντικά μνημεία, είναι το Αρχοκράτειο και ο Τάφος του Κλεόβουλου, τάφοι δύο επιφανών οικογενειών της αρχαίας Λίνδου, που αργότερα μετατράπηκαν σε χριστιανικούς ναούς. 

Βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας

Ο παραδοσιακός οικισμός της Λίνδου είναι από μόνος του ένα αξιοθέατο, με τη βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας του 15ου αι. και την πληθώρα των αρχοντικών του από τον 17ο αι. να αποτελούν μάρτυρες μιας αίγλης που ουσιαστικά δεν έσβησε ποτέ στο διάβα της ιστορίας.

Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη

Τα τείχη του ακολουθούν το φυσικό ανάγλυφο του εδάφους και η περίμετρός τους φτάνει τα 508 μ. Η εξωτερική σκάλα του κάστρου οδηγεί στο Διοικητήριο, την έδρα του καστελλάνου και στην παρακείμενη Βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη.

Ακρόπολη

 

Η Ακρόπολη βρίσκεται σε λόφο, προσβάσιμο με τα πόδια ή με γαϊδουράκι. Μετά τα τελευταία σπίτια του χωριού, υπάρχει πλάτωμα μέχρι την εξωτερική σκάλα του κάστρου, όπου βρίσκεται ένα ανάγλυφο λαξευμένο πάνω στο βράχο, που παριστάνει πρύμνη καραβιού και χρησίμευε ως βάθρο για τον ανδριάντα του Ναυάρχου Αγησάνδρου.Ανεβαίνοντας τη σκάλα, βρίσκεται το Διοικητήριο και μετά ο χώρος του αρχαίου ιερού. Δίπλα στο μεσαιωνικό Διοικητήριο υπάρχουν λείψανα της Βυζαντινής εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου (13ος αι.). Σε πλάτωμα υποβασταζόμενο από καμάρες εκτείνεται η μεγάλη δωρική στοά (200 π.Χ. περίπου). Από τους 42 δωρικού ρυθμού κίονες της σήμερα σώζονται μόνο οι 20. Πίσω από τους μεσαίους κίονες της στοάς υπάρχει η μνημειώδης Σκάλα με τα 34 σκαλοπάτια που οδηγεί στα προπύλαια, από τα οποία σήμερα σώζονται μόνο τα θεμέλια.

Ναός Λινδίας Αθηνάς (β΄ μισό 4ου αι. π.Χ.)

Το σπουδαιότερο μνημείο της Ακρόπολης Λίνδου. Είναι δωρικός τετράστυλος, αμφιπρόστυλος και σώζεται σε αρκετά καλή κατάσταση. Ο ναός είναι χτισμένος στο υψηλότερο επίπεδο του βράχου (ύψος 116 μ.) με εκπληκτική θέα προς τ’ άλλα μνημεία της ακρόπολης και τους γύρω κολπίσκους. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, υπήρχε χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς, όπως και στον Παρθενώνα της Αθήνας, το οποίο δεν σώζεται σήμερα.

Τετράστωο κτήριο

Λείψανα τετράπλευρου κτηρίου σώζονται στην προέκταση της σκηνής του θεάτρου. Στο εσωτερικό υπάρχουν κίονες στις τέσσερεις πλευρές, που στήριζαν δίρριχτη στέγη και περιέβαλαν υπαίθρια αυλή. H είσοδος στη βορειοδυτική πλευρά του κτηρίου συμπληρώνεται με πρόσταση (σειρά κιόνων) που έφεραν επιστύλιο. H χωρητικότητά του ανερχόταν στους 1500-1700 θεατές. Θα πρέπει να προοριζόταν για θρησκευτικές τελετές. Αργότερα στο χώρο κτίσθηκαν διαδοχικά τρεις χριστιανικές εκκλησίες.

Ελληνιστική Στοά

Χρονολογείται από το 200 π.Χ. (μήκους 87 μέτρων με 42 κίονες)

Τριημιολία

Στην είσοδο της αρχαίας ακρόπολης βρίσκεται λαξευμένο σε βράχο το ανάγλυφο της "τριημιολίας", που αποτελούσε χαρακτηριστικό τύπο ροδιακού πολεμικού πλοίου της εποχής. Το ανάγλυφο αυτό είναι ανάθημα των Λινδίων προς τιμή του Αγήσανδρου, γιου του Μικκίωνος, ο οποίος πιθανόν ήταν ναύαρχος. H ανάγλυφη τριημιολία είναι έργο του διάσημου στην αρχαιότητα γλύπτη Πυθόκριτο.

Προπύλαια του ιερού ναού

Οικοδομήθηκαν το 300 π.Χ μαζί με τον Ναό της Λινδίας Αθηνάς

Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη

Πηγές / Βιβλιογραφία / Φωτογραφίες

Όμηρος, Ιλιάδα β, 655
Στράβωνας
Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλπαίδεια Παύλου Δρανδάκη
De Facto Population of Greece Population and Housing Census of March 18th, 2001 (PDF 793 KB). National Statistical Service of Greece. 2003.
Kallikratis law Greece Ministry of Interior (Greek)
Van Gelder, Lawrence (2006-08-10). «Arts, Briefly». nytimes.com. «Information about the Colossus of Rhodes». www.rhodos-travel.com.
http://www.rhodesguide.com
«The Ancient Library». www.ancientlibrary.com.
http://www.gtp.gr/
Sextus Empiricus, Against the Logicians 1.107-8; a much later work by a philosopher, not a historian.
«A dictionary of Greek and Roman biography and mythology (ed. William Smith)». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 2008-05-16.
http://www.wikipedia.org/
http://www.faliraki-info.com
«A general and bibliographical dictionary of the fine arts». www.books.google.se. Ανακτήθηκε στις 2008-05-16.
http://www.rhodes.gr
Bernard Gagnon http://commons.wikimedia.org/wiki/User:Bgag
http://www.gtp.gr
Panos Karas http://www.shutterstock.com/gallery-177808p1.html

http://http://odysseus.culture.gr
http://www.wikimapia.org
John Bäckstrand https://www.flickr.com/photos/27510199@N03

Lindos

 ΕΛΛΗΝΙΚΑ

Lindos (Greek: Λίνδος) is an archaeological site, a town and a former municipality on the island of Rhodes, in the Dodecanese, Greece. 

Lindos is its rock.This rock, which rises to 116 m. forms the finishing touch to the landscape of Lindos, standing dry and imposing in its bareness and surrounded on all sides by the sea, so that Lindos ,may rejoice in the ocean,  in the words of a hellenistic epigram. Lindos does not seem to have been particularly important in the earlier periods, though sporadic finds of the Neolithic period and the Bronze Age have been discovered on the acropolis. The archaeological area of Lindos is exntended outside Acropolis.

History

According to legend, the foundation of the sanctuary of Athena Lindia goes back to the Mycenaean period, and Mycenaean finds have been yielded by cemeteries in the broader area of Lindos. The Archaic period (7th-6th c BC) was a golden age for Lindos, which played a leading role in the Greek colonisation movement, its most important foundation being Gela in Sicily. The 6th c BC was dominated by the figure of a moderate tyrant, Kleoboulos who ruled Lindos for many years, and was Included amongst the "seven sages" of the ancient world.

During his rule, the Archaic temple of Athena was built on the site of an earlier structure, and the acropolis received its first monumental form. The Persian advance and later the merger of the three old cities into the new city of Rodos (408 BC) led to a diminution in the importance of Lindos as a political and economic power.

It nevertheless continue to be an important centre, focused on the famous sanctuary of Athena, which received its final monumental form in the Hellenistic period and became the leading sanctuary on the island.

 Byzantine church of St. John (13th C.)

The acropolis was used as a fortress in antiquity, as well as In Byzantine times, in the period of the Knights of St. John, and in that of Ottoman rule.

 Castle of the Knights, Acropolis of Lindos, Rhodes

Today, the ascent to the acropolis is still by the same steep road as in antiquity. After the first outer entrance to the medieval fortress, and before beginning to climb the large stairway that leads up to the Administrative Building of the Knights, we encounter two important monuments on our left a semicircular Hellenistic exedra, and, next to it, a depiction of the prow of an ancient ship carved in relief in the rock, which formed the base of a statue of Agesandros son of Milkion, the work of the sculptor Pythokritos in the early 2nd c. BC The fortification of Lindos by the Knights goes back to the 14th-15th c AD.
Passing through the ground - floor of the Knights Administrative Build Building, we emerge into a large square, which occupies the lowest level of the acropolis and was full of votive offerings in ancient times. A row of vaulted structures, built in the l st c. BC, stood on either side of a stairway leading up to the level of the large Hellenistic stoa, built ca. 200 BC. The large stairway behind the stoa leads up to the highest level where are to be found the Propylaia and the temple of Athena, which formed the main sacred precinct.

The temple was completely isolated from the outside world by a wall with five entrances. In front of and behind it were stoas with rooms. The inner stoa flanked a courtyard in front of the temple, in which there was probably an altar. The temple, which measures about 22x8 m is a Doric, amphiprostyle tetrastyle structure. It was constructed in the 4th c. BC or in the early Hellenistic period on the site of Kleoboulos temple, which had burned down in 392 BC. It stands at the highest point of the rock and was the culmination of the stepped vista offered by the stoa and the Propylaia to anyone ascending to the acropolis.

From the highest point of the acropolis can be seen the lower city, in which the most important monuments still visible are the theatre, the Tetrastoon and the Archokrateion at Kambana, a monumental tomb of an important Lindian family. The Byzantine church of the Panayia is also in the lower city. it was built It In the 15th c. and decorated with wall-paint paintings in the 17th and 18th c. The traditional settlement of Lindos is in a very good state of preservation. A large number of archontika (mansions) survive, the most Important of them from the 17th c., indicating that Lindos was a flourishing naval power in the early period of Turkish rule, as indeed throughout its entire history.

The Lindos Castle is found on the top of a 116m rock and serves as an entrance point to the Acropolis and the temple of Athena and once was used as the administrative building of the Knights. Today, the ascent to the acropolis Is still by the same steep road as in antiquity. After the first outer entrance to the medieval fortress, and before beginning to climb the large stairway that leads up to the Administrative Building of the Knights, we encounter two important monuments on our left a semicircular Hellenistic exedra, and, next to it, a depiction of the prow of an ancient ship carved in relief in the rock, which formed the base of a statue of Agesandros son of Milkion, the work of the sculptor Pythokritos in the early 2nd c. BC

The fortification of Lindos by the Knights goes back to the 14th-15th c AD. Passing through the ground - floor of the Knights Administrative Build Building, we emerge into a large square, which occupies the lowest level of the acropolis and was full of votive offerings in ancient times.

Description

Today, the ascent to the Acropolis follows the same steep path as in antiquity. Outside the castle the visitor is greeted by the stern of a ship carved on the rock. The relief depicts a triemiolia (τριημιολία), the characteristic type of ancient Rhodian warship, and was the base of an admiral’s statue, Agesandrus, made by the sculptor Pythokritos.
The medieval castle, with the Knights’ coats of arms still hanging intact like sleepless guardians, encloses the entire surface of the hill. Its massive walls follow the natural terrain and have a circumference that reaches 508 m. in length. The external staircase of the fort leads to the main administrative building and also to the nearby Byzantine church of St. John.
The ancient sanctuary occupies the top of the acropolis. To reach the temple of Athena, one passes through the great Doric stoa and then ascends the 34 stairs that end up to the propylaea. The view of the restored monuments clearly illustrates the ancient architect’s calculation for perspective and emphasis to theatricality. The Doric temple of Athena is built at the peak of the rocky hill, where the stepped ascending route reaches its end. Its prominent location offers a spectacular panoramic view of the other monuments and the sea. The temple that is preserved today was built in the second half of the 4th century or in the early Hellenistic period, succeeding Kleoboulos’ temple, which was burned down in 392 BC. According to the Chronicle of Lindos, the most important ancient source about the sanctuary, the cult statue of the goddess in the second temple was of a style similar to Pheidias’ gold-and-ivory statue of Athena in the Parthenon.

Beyond the acropolis, other monuments of the ancient city can be seen today scattered in the wider area. Below the temple of Athena lies the ancient theatre, built on the NW side of the hill, and next to it the Tetrastoon, a building most probably used for cult rituals. To the NE of the acropolis lies Voukopion, an area of sacrifices, as evidenced by the 38 inscriptions preserved in the surrounding rocks. Another two important monuments are Archokrateion and the Tomb of Kleovoulos, namely the tombs of two eminent families of ancient Lindos. Both monuments were later converted to Christian churches.
The traditional settlement of Lindos is an attraction in itself. The sight of the 15th century church of Panayia and the many mansions dated as early as the 17th century bear witness to a glory which never faded over the course of history.

Site Monuments

  The archaeological area of Lindos is exntended outside Acropolis and comprises the following monuments:

Theater

It is situated on the northwest site of the hill under the temple of Athina Lindia. The circular orchestra and the conge for the viewers were sculptured on the foothills.There are remains of the "presidencies" special stands for the formal viewers around the orchestra. The conge is comprised from 19 rwas of seats under the cornice and 7 raws over the cornice. The three first raws were for the formals.Low built walls were separating the formals from the rest.From the 9 shuttles only 5 are saved. The capacity of the theater was 1800 people.

Building with four stoa

Relics of the four sided building are remained till today on the extents of the theater stage. In the interior there are pillars that sustained the roof. They were surrounding the courtyard. The entrance on the northwest side of the building is complemented with a series of pillars. The capacity was up to 1500-1700 viewers.Iwas probably made for rligious ceremonies. In later times the area was occupied from three christianic churches.

Voukopion

In Vigli northeast of the Acropolis is situated the Voukopion which was a place for sacrifices as comes from it's name.On the surrounded rocks there are 38 epigrapghs saved that relate the parts of the area with each other.A small chapel made from coarse-grained stones with a temple and a portal was intented to be used as a place to secure the oblations to an uknown god (10th-9th century B.C.).

In the surrounded area there were extends of graveyards of ancient Lindos which were found two of the most important monuments:

The grave of Kleovoulos

It has nothing to do with The well known Kleovoulos it was a grave monument belonged to a rich family of Lindos. It is a a circular construction with well made frescos and a a vault roof. The entrance brings acornice with decoration of anthemion.

Inside the monument there is sculptured on the rock a kind of a sarcophagus with coer (2nd-1st century B.C.) There are frescos and the name Agios Emileeanos. This is a sign that the monument was converted into a cristian monument in laert years.

Archokrateio

In kampana of Krana west of the Acropolis there is a monument scultptured on a rock. On the ouuter there is a two level frontage with semi pillars in the first level that bring the epistyle with metops and triglypghs weather on the second floor pessaries are rotated with blind gaps.

There are shrines with names of dead people on their basis. In the interior, corridor was leading to an area with burial ceremonies.On the sides of this construction there are sculptured 19 graves. The newest name of it is Fragkoklissia which is a signed that during the Knights Period it was used as a temple.

The chapel of Taxiarhis Mihail the Victorious Army Commander is situated underneath the square of the settlement. In a flat niche is saved a post-byzantine deed of Archagel Mihail the Psyhopompos. The footprints of ancient fresos place it in byzantine period.

Western of it near the remains of a muslim graveyard is saved a flat niche with a deed of a Saint on a horse. Probably is Saint George The Burnt.

The temple of "Panagia"- Holly Mary

The parish of the settlement is extended with transept with the shape of a Free Cross. In 1489 Great Magistre Pierre D' Aubusson gave money for the errection of the temple and the construction of a groined- vaulted porch.On the south side of a smaller campanile are fixed on the walls blazons of the Magistre and also of the commanderof the Pierre D' Aymer's castle. The temple maintains it's frescos. The older epigrapgh is cited in 1637. Although the monument is a recorded as work of Grigorios from Symi island in 1779.

There are also churches made in 12-15th century:

The church of Saint George made in post-byzantine age around 1250. Saint George the Paimioitis which belongs to the architectural typw of a crisscross design with dome aged since 1394/5. There are the fresos of Saints dressed with luxury dressings. Saint Minas is nuilt in 15th century. Saint Demetrios is built in 15th century. Saint demetrios is shown on a horse on the frescos of the church.

In Vigli south and east of the rock of the Acropolis has been spotted a floor with mosaics of a paleochristianic Royal Church which is placed in the 5th century according to signs of it's architecture.

The street layout of Lindos is marked from the continous system of construction with interior courtyards. The houses have flat rooms although somebody can notice the variety of types. Most of the house owners have reconstructed the interior of the houses to meet their needs. The things that were used to build the walls is the local sculptured limestone and have been limed. The houses in Lindos have many common things although can be divided into 2 differerent categories. The simple ones that remind the houses of farmers and the mansions with the interior courtyards.

The most representative mansions of Lindos is known from their names of their owners such as Papakonstantis mansion, Ioannidis mansion, Koliodou mansion Mariettas markoulitsas mansion.

In the beggining of the 19th century Lindos received the neoclassicism architecture characteristics. Big windows that have a view to the road two floor houses roofs made from tiles. The doors of the walls were placed from pilasters infrared that remind frontages of anceint temples. There were also built new houses that had nothing in common with the old mansions.

Acropolis of Lindos

 

According to the myth the praise of Athina Lindia is prohellenic. The few mycenean and prohistoric findings in the nearby area do not confirm this myth. The history of the sanctuary starts in the geometric period (9th century B.C). The arhaic period the oppressor of Lindos Kleovoulos will renew the worship and will build a temple on the place where the older one was positioned.The archaic temple had exactly the same design as the new one Doriean with four pillars. The access top the sanctuary was done with a temporary ladder. After 342 B.C when the temple was destroyed due to a fire a new temple was built that is saved till nowadays. The hellenistic stoa was built at later times. The 3rd century B.C. was imported the worship of Zeus Polieos even if Athina remained the main Goddess of the temple. During the roman period the flamen Aglohartos planted olive trees and near the temple of Athina Lindia the sanctuary of Psithiros was built.(end of 2nd century A.C)

Monuments

Temple of Athina Lindia

Doriean temple of Athina Lindia. Built at the end of 4th century B.C.

Stoa on acropolis of Lindos

Hellenistic stoa with sided extended wings with four pillar frontages. (3rd century B.C.) The stoa has 87 meters length and is constituted from 42 pillars. The wall of the stooa is divided in the middle so the ladder of the propylaea could be visible. The square was made in 1st century B.C. and was based on vaullted constructions.

Anaglyph triimiolia(Rhodian Ship)

Anaglyph triimiolia(Rhodian Ship) sculptured on the rock on the base of the ladder that leas to the archaeological site of Acropolis. On the bow was planted a statue of General Agisanderos Mikkiono. The staure was made from Pythokritos creator of the famous statue od Niki tis Samothrakis. The ship brings footprints of colour. Grating was isolating the statue.

Hellenistic Ladder that leads to the main archaeological site of Acropolis. Relics of it can be found next to the medieval ladder of the residency.

Propylaea of sanctuary

Propylaea of sanctuary. A monumuntal ladder which leads to a stoa with a shape of Π and 5 entrances. The side wings of the stoa had a frontage with six pillars with gable capping.The propylaea were made from limestone and they are aged since the 4th century B.C.

Relics of roman temple

There is a roman temple saved in front of the vaulted constructions. The temple was facing Acropolis and was probably intented for worshiping the Emperor(300 A.C.)

Semi circular inescribed exedra from lartio Stone where a bronze statue of Pamflida priest of the Goddess, was errected(end of 3rd century B.C.)

In the sanctuary near the ladder that leads to Acropolis and other points there were erected Statues and oblations such as the brothers Arhokrati, Lysistratos, Pythagoras and priest of the Goddess (168-156 B.C.). There were also statues fro of the Roman Imperial family: Tiberios, Drousos the younger, Augoustos and Germanikos(14-19th century B.C)

Acropolis was surrounding the walls, hellenistic period, built the same age as the prolylaea and the ladder that leads to the entrance of the area. Fortified walls were protecting the Acropolis since the persian wars. Roman epigraph mentions the errection of the walls and the square towers with money from the priest of Ailiou Agitoros(2nd century A.C).

The byzantine castle was fixed before 1317 from the Knights of Saint John of Jerusalym. Except the few parts of the byzantine fortification there are not other elemnts before the Period the knights were on the Island.The towers are few and follow the natural design of the rocks.On the south foothill the tower with 5 sides was facintg the Port, the settlement and the street whcih was leading from and to South Rhodes.

A huge cylindric tower existed on the east side facing the sea.Two more towers e cylindric and an angular wre on the northeast side of the fortification.Today there are saved one on the northwest side and one on the west side of the residency. On the 30th of december 1522 the Lindians surrender to the Turks. Around 16th to 17th century the use of Canons made it neccessary for the construction of parapets. A small amoung of Turkish guards remained there till 1844.

Big Medieval ladder which leads to the west residency. Today is comprised of two buildings but when was build was comprised of 3 buildings. It was errected from the danish archaeological mission in order to be used as a museum. It was also errected from the Italians.

The temple of Saint John. The architectural type of the temple is cruciform enrolled. The temple was built in 11th-12th or 14th century A.C. on an older temple built in 6th century B.C.

The excavations were done from the danish institution Calberg between 1900-1914 and 1952 from Kinch, Blinkenberg and E.Dyggve.

During the Italian occupation 1912-145 important errections were done from the Italians all around the island and Lindos as well. The NorthEast side of the temple was errected and 3-4 Pillars. The ladder that leads to propylaea and an important number of the pillars of the hellenistic stoa. The last few years a big effort is taking place in order to errect the Acropolis and make it the way is hould be done.

Sources / Bibliography / Photos

Όμηρος, Ιλιάδα β, 655
Στράβωνας
Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλπαίδεια Παύλου Δρανδάκη
De Facto Population of Greece Population and Housing Census of March 18th, 2001 (PDF 793 KB). National Statistical Service of Greece. 2003.
Kallikratis law Greece Ministry of Interior (Greek)
Van Gelder, Lawrence (2006-08-10). «Arts, Briefly». nytimes.com. «Information about the Colossus of Rhodes». www.rhodos-travel.com.
http://www.rhodesguide.com
«The Ancient Library». www.ancientlibrary.com.
http://www.gtp.gr/
Sextus Empiricus, Against the Logicians 1.107-8; a much later work by a philosopher, not a historian.
«A dictionary of Greek and Roman biography and mythology (ed. William Smith)». www.perseus.tufts.edu. Ανακτήθηκε στις 2008-05-16.
http://www.faliraki-info.com
«A general and bibliographical dictionary of the fine arts». www.books.google.se. Ανακτήθηκε στις 2008-05-16.
Bernard Gagnon http://commons.wikimedia.org/wiki/User:Bgag
Panos Karas http://www.shutterstock.com/gallery-177808p1.html

http://www.wikimapia.org
John Bäckstrand https://www.flickr.com/photos/27510199@N03